นายหัวแกล้งทำเป็นนิ่ง มินตราพยายามสาวมือออกไปช้าๆ คล้ายกำลังคลำหาที่ยึดเกาะ กระทั่งมือน้อยๆไปปะทะเข้ากับต้นแขนกำยำของนายหัว เธอรีบยึดเอาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย หากคนที่โดนเกาะแขนกลับชอบใจ ยิ้มหน้าบานจนแลเห็นไรฟันขาวๆ สะท้อนอยู่ในความมืด
“กลัวหรือ” เขาถาม
“ค่ะ” เสียงใสตอบเบาๆ
“ถ้ากลัวก็ยังไม่ต้องกลับ สงสัยว่าเครื่องปั่นไฟจะมีปัญหา” ชายหนุ่มสันนิษฐาน
เสี้ยวอึดใจจากนั้น เสียงตุ๊กแกที่ดังลั่นขึ้นทำลายความเงียบงัน ทำให้หญิงสาวโดดกอดร่างสูงใหญ่ของนายหัวด้วยความลืมตัว
“ไม่ต้องกลัวนะ” เขากอดเธอเอาไว้แน่น
“กลัวตุ๊กแกหรือ” เขาถามอีก แกล้งทำน้ำเสียงยืดยาน เยียบเย็น เหมือนตอนที่ผู้ใหญ่ต้องการหลอกเด็กให้กลัว
“อืย…อย่าพูดถึงได้ไหมคะ” หญิงสาวตัวสั่น แอบลูบแขนตัวเองไปมา อยู่ๆเส้นขนก็ลุกซู่ไปทุกรูขุมขน หารู้ไม่ว่าผู้ชายที่เธอกำลังกอดเอาไว้แน่นด้วยความกลัวตุ๊กแกอยู่นั้น มีบางสิ่งที่น่าก
