ภาวินกล่าวจบก็เดินกลับไปนั่งที่เดิมและก้มหน้ามองลปท๊อปเพื่อทำงานต่อ ขณะนั้นหวานตาก็หันไปจีบปากจีบคอพูดกับเพื่อนสนิทว่า
“อู๊ย...หวานขอโทษเพื่อนด้วยนะจ๊ะที่ทำรุนแรงไป ทำให้เพื่อนถึงกับกรี๊ดเสียงหลง เลยพลอยทำให้อาจารย์ภาวินตกใจไปด้วย”
“เชอะ!...มึงคงชอบล่ะสิหวาน นี่ถ้ากูกรี๊ดดังกว่านี้คิดว่าอาจารย์ภาวินคงต้องรี่เข้ามาถามแน่ ๆ เลยว่านักศึกษาเป็นอะไรต้องส่งโรงพยาบาลมั้ย อีดอก กูเกือบคว่ำหน้าลงไปบนพื้นจริง ๆ นะเมื่อกี๊นี้น่ะ”
“ว๊ายตายแล้ว...กูขอโทษด้วยจริงๆ เพื่อน เมื่อกี๊กูกะจะแกล้งนิด ๆ หน่อย ทุกทีกูก็แกล้งมึงแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ผิดแต่ว่าวันนี้ดันมีอาจารย์สุดหล่อมานั่งใกล้ ๆ มึงเลยกรี๊ดดังกว่าปกติใช่ไหมนังหมี่”
“โอ๊ย! กูขี้เกียจจะคุยกะมึงละเนี่ย”
“อ้าว...แล้วนั่นมึงจะไปไหน แล้วไม่กลับตึกคณะกับกูเหรอนังหมี่”
“จะไปห้องสมุด กูต้องไปทำงานเก็บชั่วโมง ลืมแล้วเหรอว่ากูทำงานของมหาวิทยาลัยรับเ
