"อืม..." มือเรียวดันแผงอกกว้างออกห่าง เบนิซิโอจำใจถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย
"ยังโกรธอยู่หรอครับ" เขาถามเสียงอ้อน
"เปล่าค่ะ แต่ในนี้ไม่ได้เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า" เธอเอ็ดเขา
"ก็คุณน่ารักแบบนี้ ผมทนไม่ไหวหรอกนะครับ" เบนิซิโอก้มลงจูบเธออีกครั้ง" เพื่อนเพลงไม่ได้ว่าอะไรและจูบตอบเขาอีก
"อืมม...อยากเห็นห้องสมุดบ้านของฉันมั้ยคะ" หญิงสาวมองเขาแววตาลึกซึ้ง
"อยากสิครับ" เบนิซิโอหัวใจเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก
เพื่อนเพลงลุกขึ้นยืนและหอบช่อดอกไม้เพื่อเดินนำหน้าเขาไปยังห้องสมุดที่อยู่มุมลึกสุดของบ้าน
"คุณสนใจอ่านหนังสือเล่นไหนคะ" มือเรียวปิดประตูลงกลอนและถือช่อดอกไม้มาวางลงบนโต๊ะ
"อยากอ่านหนังสือที่มีเล่มเดียวในโลก" มือหนาเชยคางมนขึ้นมาสบตา
"ให้ฉันช่วยหามั้ยคะ" เธอมองเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง
"ผมชอบอ่านเนื้อหาข้างในมากกว่าหน้าปกหนังสือ" มือหนาพูดพลางเกาะกระดุมเสื้อของเธอออกอย่างเชื่องช้า
"แล้วคุณชอบหนังส
