The Ordinary

1004 Words
"SO you're really a trash ordinary thing huh?" Biglang imik ng babae kay Gaia habang sinasamahan siya nito papunta sa magiging silid niya sa dorm ng academy. Tanging silang dalawa lang ang makikita sa hallway nang dorm dahil class hours pa sa oras na ‘yun.   "Ah oo..." Huminto sa paglalakad ang babaeng may abong buhok at nilingon si Gaia na nakasunod lang sa kaniya. Inihagis nito ang isang susi na siyang nasalo naman ni Gaia. Nasa harap na nila ang magiging silid ni Gaia.   "This will be your room, dalawa kayo sa loob. Good luck nalang sayo kung matatapos mo ang taong ito dito sa Academy,” walang emosiyong sambit nito kay Gaia tsaka siya iniwan mag-isa. Si Gaia naman ay napatunganga sa isang kulay puting pinto na siya ring kulay ng dingding. Ilang sandali ay napagpasyahan na ni Gaia na pumasok sa loob.   Bumungad sa kaniya ang di kalakihang silid. May nakita siyang dalawang pinto, nakabukod ang magiging kwarto niya sa magiging ka-roommate niya. Isinarado ni Gaia ang pintuan at tsaka binigyang pansin ang loob. Isang pandalawahang sofa at isang mini glass table sa gitna nito. At may TV rin doon na siyang ikinatuwa naman ni Gaia kahit papaano.   Tinungo ni Gaia ang sofa at naupo. Kung sa labas ay kulay puti ang pintura sa dingding, sa loob ay kulay peach naman ang pintura sa dingding. Napatingin si Gaia sa isa sa mga pinto ng dalawang kwarto. May nakalagay na— Keep Out, sa isa sa mga pinto.   Then Gaia concluded that it’s her roommate’s room at sa kaniya ang walang nakapaskil na label. Dala dala ang bag at handbook, pumunta si Gaia sa harap ng pintuan ng magiging kwarto niya. Pinihit ni Gaia ang door knob at agad naman itong bumukas. Nangunot naman ang noo ni Gaia nang mapansin ang isang pamilyar na maleta na nasa ibabaw ng kama. Agad nilapitan ni Gaia ang kama at nakumpirmang sa kaniya iyon. Napaisip naman si Gaia na baka ang kaniyang ina ang nagpahatid ‘nun. Naisip din niya na baka ito ang nagdesisyon na hindi siya pauwiin sa kanilang bahay. ‘What’s new? She hates me,’ Gaia said in her thoughts.   "Oh you're here already," napalingon si Gaia nang biglang may magsalita mula sa kaniyang likuran. Isang magandang babae na may maaliwalas na mukha ang nasa labas ng kaniyang pintuan. Hindi napansin ni Gaia ang pagpasok nito.   "H-hello,” Gaia greeted with a hint of awkwardness. Ngumiti naman ito sa kaniya. Gaia thought if that’s true, she was once fooled.   "Can I come in?” Nakangiting ani nito kay Gaia na agad naman nitong tinanguan. Pumasok naman ang babae at agad naglahad ng kamay sa kaniya. “I’m Zeira Algar, and I will be your roommate from now on.” Inabot naman ni Gaia ang kamay nito at sunod na nagpakilala. “I’m Gaia Moraitis, nice meeting you,” nakangiti ring bati ni Gaia rito ngunit agad naalis ang ngiti ni Gaia ng biglang umilaw ang mga mata nito.   "Hmm I can't enter your mind. What's your ability?” Her eyes glows in pink, ibig sabihin ay nasa Supreme Tier ang babaeng ito. Binitawan muna ni Gaia ang kamay nito tsaka ito sinagot. “A-ah I’m just an ordinary,” napapalunok pa si Gaia habang sinasagot ito. Nawala ang ilaw sa mga mata ng babae at napataas ang kilay sa naging sagot ni Gaia.   "Are you serious?" May himig na pagtataka at pagdududa ang boses nito. Isang tango lamang ang naging tugon ni Gaia. Hindi pa rin naniniwala ang babaeng nagngangalang Zeira sa kaniya kaya patuloy itong nagtanong. “How did you managed to enter Loufnorths Academy, then? As far as I know, hindi tumatanggan ang Academy ng mga ordinaryong mga tao.”   Naupo muna si Gaia sa kama bago ito sinagot, "I excelled on every subject in my school and they said that my intelligence is beyond normal. They considered me as an unordinary even though I don't have an ability. My former school pass my card and high remarks dito sa Loufnorth, and surprisingly tinanggap naman nila,” nasa mga kamay lang niya nakatingin si Gaia habang sumasagot siya. She don’t know kung paniniwalaan siya nito.   "Wow that's new! Are you really sure na gusto mo rito?" Napatingin si Gaia sa naging reaksiyon nito at nakita niyang may bahid ng pag-aalala sa mukha nito— or it’s just a façade Gaia thought. "Kakayanin ko,” tanging sagot ni Gaia rito at narinig naman niya itong bumuntong hininga.   "Loufnorths is at the top among unordinary universities dito sa bansa natin. The students here are almost delinquents, hindi mapipigilan ang mga ito kung gusto nilang manakit. And knowing you, who don't have an ability. Ikaw ang magiging easy target dito. But don't mind it, since you're my roommate now and will going to be my friend. Kaya don't worry if I'm around." Sincerity is seen to Zeira’s smile pero nag-aalinlangan pa rin si Gaia. She needs to learn her lesson. ‘Friend? Really?’ Gaia said in her thoughts, while countless scenes of memories entered her mind.   "Hey? Aren't you gonna say something?" Gaia shrugged away the train of memories from the past and smiled at Zeira. “Thank you Zeira,” ang tanging tugon niya rito na siyang ikinahinayang ni Zeira. Maybe Gaia is still not used to other people, she thought. Kaya napagpasyahan niyang iwan muna ito. "Alright, just knock on my door if you need something or you want to ask something huh?" Zeira reassured her that everything’s gonna be alright, at tsaka ito lumabas ng kwarto ni Gaia at isinarado ang pinto.   Nakahinga ng maluwag si Gaia at napabulagta sa kama. Napatitig siya sa kisame at napaisip sa kaniyang naging desisyon. She came here to study. And she came here to be herself.   “This is for the best,” Gaia said to herself.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD