เ(ฉ)พาะช่างขังรัก MDL STORY (SS2)
EPISODE 32
[พี่สาวผู้มีเซ้นส์]
“อื้อ…กี่โมงแล้ว?”
ฉันงัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะแสงแดดที่สาดส่องผ่านบานประตูกระจกระเบียงที่ถูกรูดม่านแง้มไว้ เมื่อเหลือบไปมองเวลาบนนาฬิกาแขวนก็พบว่าตอนนี้จะเก้าโมงแล้ว…บ้าจริง!
ไม่นะ! ฉันตื่นสายได้ยังไง ทำไมนาฬิกาปลุกถึงไม่ดังล่ะ
“ไปไหน…” เสียงครางเรียกแผ่ว ๆ พร้อมท่อนแขนของคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ที่ตวัดมากอดเอวฉันไว้ ทั้ง ๆ ที่ตายังไม่ลืมด้วยซ้ำ
“ต้องลุกแล้วค่ะ นาฬิกาปลุกไม่ดัง พะแนงยังไม่ได้หุ้งข้าวเตรียมกับข้าวเลย ตอนนี้สายมากแล้วด้วย” ฉันบอกเขา แล้วมองหาชุดนอนที่ถูกพี่ภารัณถอดออกไปตั้งแต่เมื่อคืน และไม่มีโอกาสได้ใส่มันคืนอีกเลย
“พี่ปิดเอง” พี่ภารัณส่งเสียงงัวเงีย แล้วลืมตาขึ้นมามองฉัน ก่อนจะหลับตานอนต่อ
“อ้าว! ปิดทำไมคะ พะแนงตั้งไว้หกโมงทุกวัน” ฉันได้แต่ย้อนถามอย่างไม่เข้าใจ
“หนูนอนดึก” พี่ภารัณว่า แล้วขยับ ม
