Chapter 8
Pagkatapos ng gabing iyon sa mansion ni Hannibal, nagbago ang ihip ng hangin sa pagitan naming apat. Hindi man kami nagsalita nang direkta tungkol dito, ramdam kong mas naging solid ang samahan namin—parang dumaan sa apoy at nakaligtas.
Kinabukasan, habang naghahanda kami para umalis, si Portgas ang unang bumungad. Nakahubad pang-itaas, bitbit ang leather jacket niya, at may hawak na mug ng kape.
"Morning, Countess," bati niya, medyo pa-asar ang tono. "O baka mas bagay na tawagin kitang Lady Poison?"
Nagtaas ako ng kilay. "Tawagin mo akong Morana kung ayaw mong mawalan ng buhok habang natutulog ka."
Natawa si Viveron na nakaupo sa mesa, busy sa holographic tablet niya. "Uy, Portgas, careful. Alam mo namang hindi biro ang joke kapag siya ang kausap."
"Pssh," sagot ni Portgas
