Chapter 18
Ang hangin sa loob ng Hydra's lair ay malamig, halos nakakabingi ang tahimik na silence ng corridor. I felt it—every heartbeat ko, parang tumitibok sa salamin ng pasilyo. Gloves ko, black leather with reinforced fibers, tight around my fingers, parang bawat daliri ko ay may sariling lifeline. Alam ko, kahit anong galaw ko, kahit paano, kung ma-contact ko ang kahit sinong tao dito, matatapos ang buhay nila sa isang touch.
"Countess?" isang deep voice ang pumailanlang sa headset ko. Viveron. She sounded tense. "Everything clear?"
"Almost," sagot ko, binitiwan ang panibagong breathe. "Pero may something dito. May energy signature na parang... alive."
Viveron made a low hum. "I can't scan properly from here. Walls are shifting. It's not just a maze—it's adaptive. You need to mov
