“ที่รัก...ถ้าคุณได้ยินเสียงหัวใจของผมเต้นตอนนี้”
ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้าไปแนบอกกว้างอีกครั้ง เขากดแผ่นหลังให้ตัวเธอแนบสนิทกับเขา นุชนาถหลับตาลง เธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นเร่า หญิงสาวพยายามเตือนตัวเองนับหมื่นครั้งว่าเมมฟิส แคเมอรอนคือผู้ชายที่เธออยากจะหนีไปให้พ้น
“ผมแค่อยากบอกว่าทุกลมหายใจของผมคือคุณกับลูก”
“แต่คุณเกลียดฉันมากนะคะ ฉันแค่ผู้หญิงต้อยต่ำที่ไม่มีอะไรเลย”
“คุณงดงามมากที่สุดต่างหาก พระเป็นเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าท่านให้ผมเกลียดคุณ และแก้แค้นคุณเพื่ออะไร”
“เมมฟิส...”
“และมีอีกอย่างที่ผมอยากบอกคุณ”
เมมฟิสถอยห่างจากหญิงสาวที่มองเขาด้วยความประหลาดใจกระทั่งประตูลิฟท์เปิดออกอีกครั้งและสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ที่หญิงสาวคุ้นเคยกระโจนออกมาและโถมเข้าหาหญิงสาวที่ทั้งตระหนกและดีใจอย่างที่สุด
“ริกิ!...โอ...ริกิของฉัน...แกมาได้ยังไง”
นุชนาถย่อตัวลงนั่งคุกเข่าและกอดมันไว้แน่น เจ้าหมาแ
