“ขอบคุณมากครับ ป้าไปพักเถอะ ฉันมีคนดูแลแล้วไม่ต้องห่วง”
จิณณ์โบกมือให้นางแก้วออกไป เขาโอบไหล่อิงดาวให้นั่งลง แล้วนั่งเก้าอี้ตัวติดกัน
“อาหารน่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ ป้าแม่บ้านท่าทางจะทำกับข้าวเก่ง”
อิงดาวน้ำลายสอเมื่อเห็นอาหารทะเลสดๆ เต็มโต๊ะ วันนี้เธอกับจิณณ์รับประทานมื้อเช้ามื้อเดียว ถึงตอนนี้ก็หิวเต็มที่ หญิงสาวไม่เสียเวลาจัดการลงมือกับของอร่อยตรงหน้าทันที แถมยังมีน้ำใจแกะปูกับกุ้งให้คนร่วมโต๊ะด้วย
“เธอกินบ้างเถอะ มัวแต่แกะให้ฉัน ไม่ค่อยจะกินเองเลย”
จิณณ์หยิบกุ้งในจานมาใส่จานของอิงดาว มองความเอาใจใส่ของเธอที่มีต่อเขาอย่างเอ็นดู ยามเขารับประทานอาหารกับอรนิภา เขาเป็นฝ่ายดูแลเธอเสมอ ตอนนี้เมื่อรับประทานอาหารพร้อมอิงดาวเธอกลับดูแลเขา ยอมมือเลอะแกะกุ้งกับปูให้เขา ตักน้ำแกงใส่ถ้วยแบ่ง เอาทิชชูเช็ดขอบถ้วยไม่ให้มีน้ำแกงเลอะ ตักอาหารใส่จานให้เขา อิงดาวทำไปโดยธรรมชาติไม่ได้เสแสร้งแกล้งเอาใจ
