“นายยักษ์จ๊ะ นายขับรถเป็นไหม ฉันจะให้ขับรถพาฉันไปดูงานรอบๆ ไร่หน่อย”
อิงดาวหันไปถามนายยักษ์ อีกฝ่ายพยักหน้ารับ แต่ไม่ยอมพูดออกมา นายแต้มรีบบอกว่า
“ไอ้ยักษ์มันเป็นใบ้ครับ มันพอฟังได้แต่พูดไม่ได้ เหมือนจะเดาริมฝีปากตอนเราพูดครับ”
“อ้อ... เป็นใบ้ด้วยเหรอเนี่ย น่าสงสารมาก เดี๋ยวฉันจะให้รับเป็นคนงานประจำนะ เขาจะได้มีเงินเดือนไม่ต้องทำงานแลกที่อยู่ที่กินแบบนี้”
อิงดาวได้รู้ว่านายยักษ์เป็นใบ้ก็รู้สึกสงสารมากกว่าเดิม จึงรับเป็นคนงานของไร่
“ไอ้ยักษ์ไหว้ขอบคุณ คุณอิงเสียสิ เธอรับแกเข้าทำงานแล้วนะ”
นายแต้มตบไหล่บอกคนงานร่างใหญ่ อีกฝ่ายเหมือนไม่ชอบการกระทำนั้นนัก แต่ไม่ได้ว่าอะไรพนมมือไหว้ลวกแบบลิงหลอกเจ้าอีกครั้ง อิงดาวยิ้มขำส่ายหน้ากับท่าทางนั้น
“ไปขับรถให้ฉันสินายยักษ์ ฉันจะบอกทางเอง”
อิงดาวเดินนำไปยังรถจิ๊ปสีน้ำตาลของตน นายยักษ์เดินอ้อมไปยังตำแหน่งคนขับ อิงดาวตามขึ้นไปนั่งเบาะข้างๆ เ
