" ใบปออยากรู้ว่าสำหรับพี่วินแล้ว ใบปอเป็นอะไรกับพี่วิน ใบปอจะคิดอะไรกับพี่วินได้แค่ไหน " เธอบอกเค้าออกไปแล้ว วินสบตาเธอ "พี่นอนกับใบปอมาสามเดือนแล้ว เลิกงานก็มาอยู่ด้วยทุกวัน ไม่เคยเกเร ไม่เคยไปไหน ถ้านอกจากทำงานแล้ว พี่ก็มีแต่ใบปอ กับพอใจ ที่บ้านหลังนี้ ใบปออยากได้สถานะ พี่ก็จะตอบ ใบปอเป็นของพี่ เป็นผู้หญิงของพี่ ที่ไม่มีวันที่พี่จะปล่อยมือไป เเค่นั้น เข้าใจไหม " ทุกคำที่เค้าพูดมา ใบปอรู้สึกตื้นตันในหัวใจเหลือเกิน ไม่ปล่อยมือไป "ถ้าวันไหนพี่วินจะต้องแต่งงาน พี่วินบอกใบปอนะคะ ใบปอจะไปเอง" เมื่อเธอพูดจบ เค้ากลับบีบแแขนเธอ "เพิ่งจะพูดว่าไม่ปล่อยมือไป แล้วยังจะมาบอกว่า จะไปจากพี่อีกหรอ " วินขึ้นเสียงใส่เธอ "จะไปไหน จะหนีพี่ไปหรอใบปอ " เค้าถามเสียงเข้ม เธอตะกุกตะกักตอบเค้าว่า "ใบปอหมายถึงว่า ถ้าพี่วินจะแต่งงาน " ไม่ทันที่จะพูดต่อ เค้าก็ประกบปากบาง จูบเธออย่างรุนแรงคล้ายจะลงโทษ