"มองหน้าทำไม ใช้ลิ้นเช็ดสิ!"
"หนูว่ามันเกินไปหน่อยนะคะ"
"เธอกล้าเถียงแขกของเบื้องบนเหรอ"
แน่นอนว่าเจ้าของคุกเถื่อน มีสิทธิชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตาย แม้ยี่หวาไม่ได้กลัวอันตราย แต่ก็กลัวคนที่รักจะพลอยซวยไปด้วยเช่นป้ากับเพื่อนสนิท จึงกลั้นใจก้มลงไป แล้วแลบลิ้น
หมับ!
ไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างบอบบางก็ถูกกระชากจนปลิวให้ลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหัน
"ไปชงกาแฟมาให้ฉัน" มิดไนท์พูดเสียงดัง มองหน้ายี่หวาพร้อมกดดัน ตัวเล็กต้องรีบเดินออกไป "มาหาฉันมีธุระอะไรริช"
"นี่มาช่วยมันเหรอ" ริชถาม
"แค่รองเท้าเปื้อน ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้น ถ้ามันแพงมากแล้วเสียดายเงิน ก็มาเอาที่ฉัน เดี๋ยวซื้อให้สิบคู่เลยเป็นไง"
"ฉันไม่ได้คิดไปเองสินะ ว่านายแคร์มัน ตอนนี้ดูเหมือนจะแคร์มากซะด้วย"
"มีธุระอะไรก็พูดมาเถอะ"
จุ๊บ
'อักกกก'
ริชพุ่งตัวเข้ามาจูบ แต่ถูกมิดไนท์ผลักออกจนบาดเจ็บ สายตาชายหนุ่มแข็งก้าวร้าวทันที
"รู้ตัวไหมว่าเปลี่
