ปัทมานั่งนิ่งมองช่อดอกไม้แสนสวยในแจกันซึ่งวางอยู่ใกล้เชิงเทียนและกรถางธูปตรงหน้าพระพุทธรูปมากมายภายในห้องพระซึ่งเธอไม่นึกว่าคฤหาสน์หลังใหญ่รูปทรงแบบยุโรปจะมีพื้นที่สำหรับการบูชากราบไหว้สิ่งสักการะของคนไทยเช่นนี้ แต่ชารินีก็เป็นคนไทย เป็นสตรีผู้งดงามทั้งกายและใจซึ่งอุปนิสัยที่เธอได้สัมผัสดูเหมือนจะถูกถ่ายทอดมายังเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นั่งคุกเข่าประนมมือไหว้ภาพแห่งคุณงามความดีของชาวพุทธเบื้องหน้า
“ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าบ้าน...เอ้อ...คฤหาสน์ของคุณจะมีห้องพระอยู่ด้วย”
หญิงสาวเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นว่าลอวเรนซ์วางมือจากท่าประนมและนั่งขัดบนผืนพรมก่อนหันหน้ามายังเธอ
“คุณแม่ให้ช่างออกแบบห้องนี้ไว้ตั้งแต่สร้างที่นี่ใหม่ ๆ ท่านสอนให้ผมไหว้พระมาแต่เด็กนอกเหนือจากปกติที่ต้องไปโบสถ์ แม้แต่พ่อก็ต้องเข้ามาไหว้พระกับท่านถ้างานไม่ยุ่งจนเกินไป”
“แต่ท่าทางพ่อคุณ...เป็นคนใจร้อนมากเลยนะคะ”
หนุ่มอิตาเลียนยิ้มกับค
