“ริค...คุณรู้มั้ยคะว่านุ่นกลัวมากแค่ไหน เมื่อเช้านี้นุ่นแค่อยากกลับไปที่น้ำพุเทรวี่ น้ำพุศักดิ์สิทธิ์ที่นุ่นนึกหวังในใจว่าหากโพเซดอนจะบันดาลความฝันให้เป็นจริงได้ คุณก็คงไม่ทิ้งนุ่นกลับไปหานางแบบสาวสวยคนนั้น”
“โอ! ที่รัก ผมไม่มีวันทำอะไรโง่ ๆ อย่างนั้น ผมไม่มีวันทิ้งหัวใจตัวเอง”
“ริคคะ...พ่อของคุณแค่ขอให้นุ่นอภัยให้เขา ซึ่งมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องหนักหนาสำหรับนุ่นเลยสักนิด”
“เหมือนที่คุณอภัยให้ผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีเหตุผล ทำร้ายคุณสารพัด ทำให้คุณเจ็บปวดจนแทบไม่มีที่จะยืน แต่ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นอาจต้องตายถ้าขาดคุณกับลูกและก็จะขอยืนยันคำเดิมจากนี้ตราบจนชีวิตจะหาไม่ มิวซีอา...อย่าจากไปไหนอีกเลย อย่าหนีผมไปอีกเลยนะที่รัก...ผมรักคุณ”
“นุ่นไม่หนีคุณไปไหนอีกแล้วค่ะริค นุ่นไปไหนไม่ได้อีกแล้ว ก็ในเมื่อหัวใจของนุ่นอยู่ที่นี่ อยู่ที่คุณไงคะ ที่รัก”
บทที่ 20 บทส่งท้าย Last Chapter
“มิวซ
