น้ำฟ้าที่ยังไม่สามารถข่มตานอนหลับลงได้รีบผุดลุกขึ้นนั่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงหน้าต่างถูกเคาะหลายครั้งติด
หญิงสาวก้าวลงจากเตียงด้วยความระมัดระวัง ขณะเดินไปหยุดที่ข้างหน้าต่างบานที่เกิดเสียง และค่อยๆ แหวกม่านออก ดวงตาจ้องมองผ่าความมืดออกไป ก่อนจะตกใจมากเมื่อเห็นใครบางคนยืนอยู่หลังหน้าต่าง
ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตกใจ หล่อนกำลังจะตะโกนร้อง แต่เสียงคุ้นหูก็ดังเล็ดลอดผ่านบานหน้าต่างกระจกแว่วมาเข้าหูเสียก่อน
“น้ำฟ้า... ผมเอง... ผมกรเอง...”
สิ่งที่ได้ยินทำให้น้ำฟ้าชะงักกึก หล่อนรีบจ้องมองชัดๆ อีกครั้ง และถึงแม้จะมีเพียงแค่แสงไฟจากต้นเสาไฟสลัวๆ แต่หล่อนก็จดจำผู้ชายที่ตัวเองตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นได้อย่างแม่นยำ
กรจริงๆ ด้วย...
เขามาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกัน?
ขณะที่หญิงสาวกำลังยืนนิ่งเพราะตกใจระคนแปลกใจ คนตัวโตที่ยืนอยู่ด้านนอกหน้าต่างก็เคาะเรียกอีกครั้ง
“เปิดหน้าต่างใ
