ALAYANA’S POV
MATAPOS kaming kumain ay nagpaalam na kami kay Papa. Malungkot na naglakad sina Mama at Jomar palabas ng palayo ng kulungan.
“Ma, h’wag na po kayong malungkot. Gusto mo bang magbigay ng sulat kay Papa? Kaya ko namang maging messenger niyo,” pabirong wika ko sa kaniya saka kaming marahang tumawa.
“Anak, ikaw na bahala sa Papa mo, ah? Lagi mo siyang bibisitahin dahil tingnan mo naman, wala siyang kasama mabilan sa bantay niya. Ang lungkot ng buhay niya sa kulungan, mag-isa lang siya at walang makakausap,” wika ni Mama saka muling pumatak ang luha niya kaya agad ko siyang niyakap.
“Ma, tama na ang drama. Isipin mo na lang na nagbabakasyon si Papa sa Palasyo.”
“Nagbabakasyon sa kulungan kamo,” pagsingit ni Jomar sa usapan namin ni Mama saka siya marahang tumawa.
“Hindi maga
