ALAYANA’S POV
“INAGASI?” laking gulat kong tanong sa kaniya saka siya marahang tumawa.
“Yes. Ako nga,” tugon niyang wika sa akin.
“Akala ko ba naghahanda ka ngayon? Bakit ganiyan suot mo? Magpalit ka na! Isang oras na lang ay malapit nang dumating si Lakambini Dayana,” aniko sa kaniya saka niya inayos ang kaniyang sarili.
“Naghanda na nga ako kanina. Inaayos pa ng kakilala ko ang niluto kong pagkain. Siya na lang daw maglalatag sa lamesa pagka mangyaring dumating si Lakambini Dayana.”
Namangha ako dahil sa maganda ang naging koneksyon niya sa kusina.
“Ang suwerte mo naman, Inagasi. Ang dami mong mga kaibigan dito sa palasyo.”
Muli siyang tumawa nang marahan saka siya sumagot.
“Hindi naman. Iilan lang mga kaibigan ko dito. Saka pagkatapos nito ay aalis na ako ng palasyo.”
Nanlak
