จุดกลับใจ
12
PUIFAI - จุดที่โคตรเอือม
ฉันอึดอัด อึดอัดแทบบ้า ถึงใจไม่ได้หวั่นไหว แต่ในสายตาที่ต้องเห็นหน้า เห็นเขามองปุยนุ่น มันทำให้ฉันเคืองตาที่สุด
แต่ที่น่าสงสัยเอิงคล้ายจะเป็นวิศวกรบริษัทนี้ แต่ทำไมเขาไม่ทำอะไรเลย และเท่าที่จำได้เขาเรียนวิศวะคอมพิวเตอร์นี่? มาเพื่อ?
แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ฉันไม่ปล่อยมือลูก คอยยืนบังเธออยู่กับทีมออกแบบ ชี้บอกว่ามุมนี้อยากได้อะไรบ้าง เอิงก็คอยเดินตามตลอดเวลา
จนเขาเสนอขึ้นมา
“อยากได้ช่องรับแสงเพิ่มรึเปล่า ด้านในจะดูโล่งไม่อึดอัด”
“ก็ดีนะ งั้นหาช่องรับแสงให้ด้วยค่ะ”
ประโยคแรกตอบเอิง ประโยคหลังหันไปบอกทีมออกแบบ ฉันรับฟังเขาทำเหมือนระหว่างเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก็เพิ่งจะรู้นี่แหละว่าเจอกันฉันร่วมงานกับเขาได้ และไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
แต่อย่ามาใกล้ลูกฉันมากเกินไปก็พอ
“ชั้นสองคุณปุยฝ้ายต้องการแบบไหนคะ เห็นว่าตรงนี้จะทำร้านเสื้อผ้าใช่ไหมคะ?”
หนึ่ง
