“ผู้หญิงบ้า!”
ธีโอจอดรถข้างทาง นิ้วมือบีบพวงมาลัยรถเต็มแรงจนข้อนิ้วขาวซีด แต่กระนั้นโทสะก็ยังไม่ยอมทุเลา
เขาเป็นบ้าอะไรไป นี่เขาเป็นบ้าอะไรไป ทำไมจะต้อง... จะต้องรู้สึกราวกับถูกผลักให้ร่วงลงไปในหุบเหวด้วย ก็แค่... แค่ผู้หญิงเฉิ่มเชย ไม่มีเสน่ห์คนหนึ่งบอกว่ามีแฟน ก็แค่นั้น...
“โธ่เว๊ย!”
เสียงแตรรถดังลั่น เมื่อกำปั้นหนาหนักซัดเข้าใส่ระรัว เขาไม่ควรจะรู้สึกบ้าคลั่งแบบนี้ ไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ
มือใหญ่ยกขึ้นลูบใบหน้า กรามแกร่งขบกันแน่น ภายในอกกำลังรู้สึกทรมานแปลกประหลาด
เขาไม่ได้คิดอะไรกับยายป้ามหาภัย ไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงเชยระเบิดคนนี้ ก็แค่... แค่ติดใจจูบหวานๆ เท่านั้นเอง
ลมหายใจร้อนระอุถูกกระแทกออกจากปากซ้ำแล้วซ้ำเล่า ศักดิ์ศรีผลักดันให้เขาเลือกที่จะเฉยเมยกับณดา
“แนนนี่...” โทรศัพท์มือถือถูกต่อสายหาคู่ขาที่ตอนนี้พอจะนึกชื่อออก “มาหาผมที่เดิม ด่วนที่สุด” แม่สาวคู่สนทนาละล่ำล
