18
"คุณลุค กลับห้อง" เด็กน้อยผลักอกแกร่งออก หันไปมองกระจก กลัวใครมาเห็น ถึงจะรู้ว่ากระจกทั้งบ้านมองจากข้างนอกไม่เห็นก็ตาม
"มองจากข้างนอกไม่เห็น" ลุคยืนยัน แต่ก็รู้ว่าคนตัวเล็กกลัว เขาเลยหยิบรีโมทกดปิดผ้าม่านให้จบๆ ไป แล้วกวาดของที่อยู่บนโต๊ะลง กระจายเต็มพื้นไม่สนอะไร แต่ทำให้คนตัวเล็กตกใจ
"คุณลุค"
"ไม่ไหวแล้ว" ลุคบอกเสียงกระเส่าสุดๆ ยกร่างบางขึ้นนั่งบนโต๊ะ พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเธออย่างรวดเร็ว ขนาดเจ้าตังยังไม่รู้
"อื้อ คุณลุค" คนตัวเล็กไหวเกร็ง เมื่อลุคซุกหน้ากับอก แล้วดูดกลืนกินยอดอกสีหวานเข้าปากอย่างมูมมาม
"อ่ะ! คุณลุคขาเบาๆ ข้าวเม่าเจ็บ" หญิงสาวนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บ จึงผลักคนตัวโตออก ทำให้ลุครู้สึกตัว
"ขอโทษ" เขาบอกเสียงเบา ก้มมองหน้าอกที่ตัวเองขบเม้มเมื่อครู่ ลืมตัวเผลอกัด
"คุณลุคจะกินข้าวเม่าหรอ" เด็กน้อยที่เห็นหน้าสำนึกผิดของลุค ก็ยื่นมือไปโอบรอบคอถามหยอกล้อ
"ค่ะ จะกินทั้งต
