“ปล่อยนะจะทำอะไร” คนตัวเล็กโวยวายดิ้นขลุกขลักด้วยความตกใจเมื่อถูกจับให้นอนคว่ำ คาเตอร์ครอบคลุมร่างขาวนุ่มนิ่มไว้ด้วยร่างกายบึกบึนที่ใหญ่กว่ามาก เข่าแข็งแรงเบียดขาขวาเรียวเล็กที่ตั้งชันขนานกับพื้นให้อ้าออก ก่อนที่ดาริกาจะสะดุ้งโหยงเมื่อความแข็งร้อนที่เธอรับรู้ว่ามีพลังเหลือเฟือกับเรื่องบนเตียงมากขนาดไหนราวกับอดอยากมาแรมปีกำลังถูไถบดเบียดกับบั้นท้ายกลมมน “ไม่นะ ฉันไม่ไหวแล้ว” “ผมก็ไม่ได้บังคับให้คุณทำอะไรแค่ให้นอนคว่ำเฉยๆ เดี๋ยวผมทำให้” “ไอ้หื่น” ดาริกาตวาดสุดเสียง “มากครับคนสวย” คาเตอร์ต่อให้ มือหนากอบกุมความแข็งกระด้างก่อนจะส่งมันเข้าไปในช่องทางคับแคบอย่างว่องไว ได้ยินเสียงเล็กๆกรีดร้องลั่นทำให้เขาไม่อยากจะรุนแรงแล้วนึกสงสาร “ผมทำคุณเจ็บเหรอ” ใบหน้าหล่อคมคายโดดเด่นด้วยดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลก้มไปกระซิบข้างหูขอโทษอย่างอ้อยอิ่งในขณะที่ปลายจมูกโด่งและคางสากก็ลากไล้ซุกไซ้ไปตามแผ่นหลังเรียบเ