“อาห์” เฟอนันเดสครางฮือ รู้สึกพอใจที่อีกฝ่ายหัวไวใช้ได้ ความน่ารักของพุดมาลัยทำให้เขาร้อนรุ่ม ปวดตุ้บที่กึ่งกลางกายจนทรมานไปหมด “โบว์ต้องรับผิดชอบแล้วล่ะ เพราะคุณทำให้เลือดในร่างกายผมมันเดือด”
พุดมาลัยช้อนตามองเขา เห็นประกายไฟเจิดจ้าสีบรั่นดีลุกโชนอยู่ในดวงตาคู่นั้น เขามองเธออย่างกระตือรือร้นต้องการจะกลืนกิน
“ก็ทำสิคะจะรออะไร โบว์ตามใจคุณ”
เฟอนันเดสมองเธอด้วยสายตาเหลือเชื่อ “จริงเหรอโบว์ งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ”
“ล้อเล่นค่ะ” พุดมาลัยผลักเขาออกห่าง แต่เฟอนันเดสไม่ยอม
“โบว์ล้อเล่นแต่ผมทำจริง”
เฟอนันเดสยิ้มราวกับเสือร้ายที่พร้อมตะปบเหยื่อ ไม่รอช้าเขาพลิกกายอย่างรวดเร็ว จับตัวพุดมาลัยนอนหงาย แล้วขึ้นคร่อมร่างกลมกลึงโดยที่ช่วงล่างของเขาทาบทับอยู่กลางลำตัวเธอบดเบียดท้าทาย ส่วนเฟอนันเดสน้อยนั้นยิ่งกว่าเหิม เกริมมันทำตัวหัวแข็งเป็นหิน เขากลัวเธอจะไม่เชื่อจึงไล่คว้ามือน้อยๆมาลูบคลำมันแล้วทำใ
