สภาพของวิวาห์กลับไม่ได้ดีขึ้นเลยสักนิด เธอดูเหมือนอาการหนักขึ้นจนน่าเป็นห่วง แม้แต่ผืนป่ายังหลงลืมเรื่องอื่นไปเพราะสุขภาพของเธอ
“ไปหาหมอไหม ฉันว่าช่วงนี้เธอดูไม่ค่อยดีเลย” ผ่านมาหลายวันแล้วแต่เธอไม่ได้ดูดีขึ้นเลยสักนิด กลับกันดูอ่อนล้ามากกว่าเดิมจนช่วงนี้เธอขอลางานติดกันสามครั้งแล้ว
“วาห์ไม่ได้เป็นอะไร แค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยเลยหลับไม่ค่อยสนิทก็แค่นั้น” วิวาห์พูดด้วยรอยยิ้มบางๆ
“แต่เธออ้วกทุกเช้านะ” เขาได้ยินว่าเธออ้วกทุกเช้า แต่พอเขาถามเธอก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร
“ก็เรื่องที่คิดทำให้เครียดลงกระเพาะไงคะ” วิวาห์ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจกับอาการของตัวเองนัก
“.....” ผืนป่ามองเธออย่างไม่ไว้ใจ
“พี่ป่า มะรืนนี้วาห์ไปปลูกถ่ายไขกระดูกให้เลยไหม” แล้ววิวาห์ก็พูดบางอย่างที่เขาคงเฝ้ารอออกมา
“ฉันก็อยากให้ทำแบบนั้น แต่ฉันรู้ว่ามันต้องฉีดยากระตุ้นก่อน นั่นอาจจะทำให้ร่างกายของเธอรับไม่ไหว” ในเวลาปกติอาจ
