เรื่องวุ่นวายมากมายที่ผ่านเข้ามาในที่สุดก็ได้คลี่คลายลงทีละเรื่อง คนผิดก็ต้องรับโทษในความผิดของตัวเองอย่างไม่มีข้อยกเว้น
“ตอนนี้เรื่องวุ่นวายก็จบหมดแล้ว เราเปิดใจคุยเรื่องของเราหน่อยได้ไหม” ผืนป่าพูดกับวิวาห์อย่างจริงจัง เรื่องของเขาและเธอที่จะคุยกันอย่างเปิดใจในทุกเรื่อง
“อืม” วิวาห์ตอบรับอย่างมีเหตุผล เพราะมันก็ผ่านมานานมากแล้วจริงๆเธอกับเขาควรได้พูดกันอย่างจริงจังหลังจากผ่านเรื่องราวมากมายมา
“พี่อยากขอโทษวาห์จริงๆที่เคยเห็นแก่ตัว ตั้งแต่แรกพี่ยอมรับว่าพี่เชื่อสิ่งที่ได้ยินมาจนเลือกชดเชยความรู้สึกให้อีกด้วยการความรู้สึกของอีกคน” ผืนป่าพูดในสิ่งที่เขาไม่เคยได้พูดออกไปอย่างสำนึกจริง “แต่พี่รู้สึกผิดและสำนึกผิดอย่างจริงใจ”
“แล้วยังไงต่อคะ” วิวาห์ยังไม่ได้ตอบกลับคำพูดของเขาและย้อนถามต่อ
“ถ้าให้พูดง่ายๆเลยก็คือ พี่รักวาห์ พี่เริ่มรักวาห์มาตั้งนานแล้ว พี่เคยคิดกับตัวเองหลายครั้งว่าพี่จะช
