“โบย!!” หลี่ลู่เหอเอ่ยออกมาด้วยความโกรธเป็นอย่างมาก ทำให้ทหารองครักษ์นั้นโบยหลินลี่ลี่ทันที เพียงครั้งแรกที่โบยลงไปที่กลางหลังของนาง หลินลี่ลี่ก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่นางไม่คิดจะวิงวอนหรือขอโทษออกไปเพื่อให้หยางเฟิ่งหรือท่านอ๋องได้ใจ แม้ว่าจะเจ็บมากเท่าใดก็ตาม
“ท่านอ๋องได้โปรดสั่งหยุดโบยด้วยเถิด คุณหนูของข้าไม่ไหวหรอกท่านอ๋อง” เฟยกุ้ยคลานเข่าเข้าไปตรงหน้าหลี่ลู่เหอ เพื่อที่จะให้เขาสั่งหยุดโบย แต่หลี่ลู่เหอหาได้สนใจไม่ เพราะคนที่เขาต้องการให้วิงวอนขอความเห็นใจก็คือหลินลี่ลี่เอง แต่นางกลับไม่คิดแม้แต่จะขอโทษ แล้ววิงวอนให้เขาหยุด นั่นยิ่งเท่ากับการจุดไฟแห่งโทสะให้กับเขา ตอนนี้เขาไม่มีความเมตตาให้กับนาง ส่วนนางที่เจ็บเจียนตายก็ดื้อรั้น ไม่มีทางยอมขอโทษคนอย่างหยางเฟิ่งแน่นอน หากว่านางจะต้องตาย ก็ขอให้นางตายไปพร้อมกับศักดิ์ศรีของนางเอง นางจะไม่มีทางยอมขายศักดิ์ศรีเพื่อให้ตนเองรอดอย่างแ
