กลับชาติมาเกิดเป็นชายาอ๋อง

ใจดำ...1

หากว่าเขาออกไปจากห้องหอคืนนี้ ข่าวเรื่องนี้ต้องถึงหูเสด็จพ่อของเขาในไม่ช้า เพราะฉะนั้นการอยู่ที่นี่คืนนี้ แล้วทรมานพระชายาที่เขาไม่ได้เลือกนั้น มันก็น่าจะพอลดทอนความโกรธแค้นที่อยู่ในใจของเขาได้

ส่วนคนที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างหลินลี่ลี่ นางไม่สามารถแสดงความรู้สึกของนางออกมาได้อย่างเต็มที่ เพราะถูกอบรมสั่งสอนให้มีชีวิตแบบกุลสตรี ที่ต้องเก็บอารมณ์ของตนเองไว้ ไม่ให้แสดงออกมา ทั้งที่ในใจจะเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม

นางค่อยๆ นอนลงที่พื้นอันหนาวเย็นด้วยความเจ็บปวด ส่วนอีกฝ่ายนั้นก็ไม่แม้แต่จะเมตตาส่งเครื่องนอนเพื่อให้ความอบอุ่นร่างกายกับสตรีที่ได้ชื่อว่าเป็นชายาของตนเองเลยสักนิด เขาเพียงหันมามองที่พื้นเท่านั้น เมื่อเห็นชายาของเขานอนลงที่พื้น เขาก็ยิ้มมุมปากก่อนที่จะหลับไปในเวลาไม่นาน ด้วยความเหนื่อยล้าจากราชกิจที่พระราชบิดามอบหมายให้บุตรชายที่พระองค์ทรงโปรดปรานที่สุดดูแลนั่นเอง

ทางด้านพระชายาผู้อาภัพอย่างหลินลี่ลี่ ได้แต่นอนร้องไห้ด้วยความหนาวเหน็บ จนกระทั่งนางเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า คราบน้ำตายังอาบเต็มสองแก้ม ก่อนที่นางจะเผลอหลับไปนั่นเอง ทำไมนางต้องมาเจออะไรแบบนี้ เพราะเป็นหญิงนางจึงไม่กล้าต่อล้อต่อเถียงกับเขา ซึ่งเป็นพระสวามีของนางนั่นเอง ชีวิตที่เป็นเพียงผู้ตาม และไม่กล้าที่จะอ้าปากปกป้องศักดิ์ศรีของตนเอง ทำให้ตอนนี้หลินลี่ลี่เต็มไปด้วยความทุกข์ใจ และไม่รู้ว่าความทุกข์นี้จะอยู่ไปอีกนานแค่ไหน

รุ่งสางหลี่ลู่เหอก็ออกไปจากห้อง ไม่แม้เต่จะเหลียวมามองชายาผู้น่าสงสารของเขาที่หลับไปพร้อมกับน้ำตา ความเย็นชาเท่านั้นที่เขาจะมอบให้นางได้ ส่วนร่างบางเมื่อเขาเปิดประตู นางก็รู้สึกตัว ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาด้วยความมึนศีรษะ ด้วยเพราะว่าความเย็นจากพื้นที่นางนอนทั้งคืน มันทำให้บุตรของเสนาบดีคลังอย่างหลินลี่ลี่ไม่สบายทันที นางถูกเลี้ยงดูอย่างไข่ในหิน แต่พอผ่านคืนวันแรกของการเข้าหอ กลับถูกทรมานจากสวามีของตนเอง

ร่างบางลุกขึ้นนั่งด้วยอาการมึนศีรษะเล็กน้อย นางกำลังพยายามตั้งสติ เพื่อที่จะลุกขึ้นไปที่เตียงนอน ซึ่งนางเชื่อมั่นว่าเขาคงจะไม่มีวันก้าวเข้ามาในห้องนี้อีกแล้ว แต่ก็ช้ากว่าที่สาวใช้คนสนิทที่บิดาของนางส่งมารับใช้นางอย่างเฟยกุ้ย เพราะเฟยกุ้ยนั้นตั้งใจจะมารับใช้ผู้เป็นนายเมื่อท่านอ๋องออกไปจากห้องหอ แต่พอเปิดประตูเข้ามาเท่านั้น นางกลับเต็มไปด้วยความตกใจ เพราะคุณหนูของนางนั่งอยู่ที่พื้น หรืออาจจะนอนอยู่ที่พื้น เกิดอะไรขึ้นกับคุณหนูของนางกันแน่ เฟยกุ้ยรีบเข้าไปประคองร่างคุณหนูของนางก่อนที่จะเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย

“คุณหนูทำไมท่านถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะเจ้าคะ” เฟยกุ้ยถามออกเสียงสั่น เพราะนางเติบโตมากับคุณหนูของนาง นั่นทำให้นางสงสารคุณหนูขอนางเป็นอย่างมาก ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้จะเกิดขึ้นเพราะอะไรก็ตาม