หัวใจฉันเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกจากอก ทุกคำพูดของเขาราวกับซึมผ่านชั้นหัวใจเข้าไปก่อความปั่นป่วน ทั้งเขิน ทั้งประหม่า ทั้งอบอุ่น ความรู้สึกที่ฉันไม่เคยเผชิญมาก่อน
“ฉันรู้…ว่าเธอก็ชอบฉันเหมือนกัน”
เสียงทุ้มของเขานุ่มแต่มั่นคง ราวกับกำลังบอกความลับที่ไม่ควรมีใครรู้
ฉันชะงัก สายตาสั่นไหว “พี่…ได้ยินที่เมย์พูดกับเพื่อนวันนั้นน่ะสิ ไม่งั้นพี่ก็คงไม่รู้หรอก อีกอย่าง ตอนนี้เมย์ก็เลิกสนใจพี่แล้วด้วย”
เขายกยิ้มมุมปาก ดวงตาสีเข้มมองตรงมาราวกับอ่านใจฉันได้ทุกตัวอักษร “เปล่า… แต่เธอต่างหากที่โป๊ะ ยัยบื้อ” เสียงหัวเราะในลำคอแผ่ว ๆ ทำให้แก้มฉันร้อนวาบ “เธอชอบแอบมองฉันเวลาฉันนั่งกินข้าว… ทำไมฉันจะไม่รู้”
คำพูดนั้นเหมือนกระตุกให้ความทรงจำเก่า ๆ ผุดขึ้นมาทุกครั้งที่เราอยู่โต๊ะเดียวกัน ฉันคิดว่าตัวเองซ่อนสายตาได้มิด แต่เปล่าเลย เขามองเห็นทั้งหมด
ถ้าให้ย้อนกลับไปช่วงที่แม่มักใช้ให้ฉันไปตักข้าวใส่จานให้ค
