" พี่จินหยางก็อยู่ เหตุใดหม่อมฉันจะต้องอยู่ด้วยล่ะเพคะ "
" เพราะจินหยางมือหนัก และอีกอย่างก็จะต้องเฝ้ายามด้วย หากพวกมือสังหารบุกเข้ามาอีกเราจะทำเช่นไรล่ะ "
" เหตุผลฟังไม่ขึ้นเพคะ จะมีใครมาบุกที่นี่ได้ ทางเข้าหม่อมฉันก็วางกับดักไว้หมดแล้ว "
องค์ชายถึงกับพูดไม่ออกไม่รู้ว่าจะใช้วิธีใดที่จะได้ใกล้ชิดกับว่านชิง
" ถ้าอยากให้หม่อมฉันดูแลก็แค่เอ่ยออกมาก็พอเพคะ ไม่ต้องอ้างเรื่องมือสังหารก็ได้ เพราะถึงอย่างไรหม่อมฉันก็ต้องดูแลองค์ชายให้ดีที่สุด เพราะคุณหนูขอไว้ "
" เช่นนั้นหรือ ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็เข้ามานอนในห้องกับข้าด้วยนะ นี่คือคำสั่ง "
" เพคะองค์ชาย "
ว่านชิงเอ่ยรับคำสั่งก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป จินหยางหันมามององค์ชายแต่ก็ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร ว่านชิงก็หอบหมอนกับผ้าห่มเข้ามา
" หม่อมฉันจะนอนที่เตียงเล็ก องค์ชายก็นอนบนเตียงนั้นแหละเพคะ ส่วนพี่จินหยางอยากจะเฝ้ายามก็ตามใจนะ ข้านอนล่ะ "
