ไล่ไม่ไป

1467 Words

ในที่สุดช่วงระยะเวลาทรมานจิตใจก็สิ้นสุดลง ไต้ฝุ่นร้องเรียกชื่อคนที่ลงจากแท็กซี่เสียงดังลั่นจนเธอสะดุ้งโหยง ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกดึงเข้าไปกอดแน่น การกระทำที่ให้ตายก็ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นก็ดันเกิด "ไปไหนมาหา? ฉันเเป็นห่วงเธอมากรู้ไหม โทรหาก็ไม่เคยรับเลยสักสาย ฉันผิดอะไรฉันยอมขอโทษเธอทุกอย่างเลยยี่หวา แต่อย่าทำให้เป็นห่วงได้ไหม?" "ขอโทษ? พี่ขอโทษใครเป็นด้วยงั้นเหรอ?" เธอดันอกแกร่งออกได้เพียงเล็กน้อยก็เปิดปากถามเขาทันที นี่เขาไปโดนตัวไหนมาอีกล่ะเนี่ย? การกระทำและคำพูดถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ "กับคนอื่นไม่เป็น แต่กับเธอฉันทำได้ ขอโทษนะยี่หวา ขอโทษที่ไม่เคยสนใจเธอ ขอโทษที่รู้ตัวช้า" ไต้ฝุ่นเอ่ยคำขอโทษที่มาจากใจจริงของเขา เขาอยากเจอเธอเพื่อเอ่ยคำขอโทษและขอโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง เหมือนเดิมที่ว่าก็คือการกลับมาเป็นครอบครัวเหมือนช่วงที่ผ่านมา เขาอยากใช้ชีวิตกับเธอคนนี้โดยไม่เกี่ยวกับเรื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD