“ตลอดไปอะไรน้ำขิง เพ้อเจ้อใหญ่แล้ว”
(ก็พี่เขาพูดแบบนี้จริงๆ เขาบอกว่าจะดูแลชาตลอดไป ถ้าชาตกลงเป็นแฟนด้วย)
“ดูก็รู้ว่าพี่เขาพูดโกหก ตลอดไปมันไม่มีจริงหรอก ชาไม่อยากจะทำร้ายจิตใจขิงนะ แต่ชายังไม่อยากมีใครตอนนี้”
(แต่นี่น้ำชาโสดมาจะสี่ปีแล้วนะ)
“ทีน้ำขิง ก็โสดมายิบสิบกว่าปีแล้วยังไม่เห็นเป็นไรเลย นี่แค่สี่ปีผิดตรงไหน”
(แทงใจดำเก่งจังเลยนะน้ำชาเนี่ย)
“ยิ่งคุณหนึ่งเป็นเจ้านายของน้ำขิง น้ำขิงยิ่งไม่ควรยุให้มาคบกับชารู้ไหม เพราะถ้าวันหนึ่งเลิกกันขึ้นมา เขาอาจจะพาลไม่ชอบน้ำขิงไปด้วย”
(ชาอ่า)
“พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว วันเสาร์หน้าอย่าลืมนะ วันเกิดคุณดาราใหญ่น่ะ”
(ไม่ลืมหรอกจ้า ถ้าลืมมีหวังคอขาด แล้วเจอกันน้าาา)
“โอเค แล้วเจอกัน” น้ำชากดวางสาย เช้าวันเสาร์ที่แสนสงบของน้ำชาถูกปลุกด้วยสายเรียกเข้าของเพื่อนรัก
น้ำขิงยังไม่ยอมแพ้ในการจับคู่ให้น้ำชากับเจ้านายของเธอ แต่ทว่าสถาปนิกสาวอย่างน้
