NAPANGITI AKO PAGKATAPOS NAMING MAGLUTO NG ASAWA KO. Hindi ko nga alam kung masasabi ko na kaming dalawa ang nagluto kasi parang siya lang ang kumilos sa lahat.
I mean, I tried my best to help, but I was too slow in the kitchen. Pati sa paghiwa ng mga sangkap ay napakabagal ko kumilos. Kung hindi pa ako tinulungan ng asawa ko ay baka mamayang hapon na kami makakakain ng tanghalian.
We cooked a lot, maybe it’s more than enough for the whole family. Nang maluto ay agad na inilipat ng asawa ko sa isang malaking lalagyan at dinala na sa hapag. Ako naman ay nagsandok ng kanin at nagdala na rin ng mga plato at kutsara.
“Lunch is ready, everyone!” may halong pagmamalaki na saad ko nang mailapag na ang lahat sa hapag kainan.
“Joy, tawagan mo na si Lando para makapunta na sila rito ng Tito niyo
