34

1641 Words

สามปีต่อมา “เมส ไม่เอาลูก อย่าวิ่งอย่างนี้” เจลกาตำหนิเด็กชายที่สลัดมือเธอจนหลุดแล้ววิ่งไปข้างหน้าตรงดิ่งไปยังชั้นที่วางขายของเล่นเรียงราย จนทำให้เธอต้องวิ่งตาม และก็ตามมาทันเมื่อเด็กชายหยุดวิ่งพลางชี้ไม้ชี้มือไปยังชั้นที่อยู่สูงขึ้นไปแล้วบอกกับเธอด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า “มาม้า ผมอยากได้อันนั้น” เด็กชายเมสัน จิรเมธ วงศ์วิวัฒน์พูดด้วยดวงตาเป็นประกายระยิบระยับอ้อนวอน แต่เจลกากลับทำสีหน้าเรียบเฉยใส่เด็กชาย พร้อมกับสั่งสอนแกว่า “ลูกอยากได้ก็ต้องไม่วิ่งอย่างนี้” มันอันตรายมากที่จู่ๆ เขาก็สลัดเธอแล้ววิ่งพรวดพราดไปอย่างนั้น เกิดเขาเป็นอะไรขึ้น แม้แต่หกล้มก็ทำให้เธอปวดใจแล้ว “ฮะ...” เด็กชายตอบรับ สีหน้าจ๋อยลงเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนดุ พอเห็นลูกชายสำนึกผิด เจลกาก็เลยมีท่าทีอ่อนลง หญิงสาวย่อตัวจนความสูงอยู่ในระดับเดียวกับเด็กชาย สองมือวางบนบ่าเล็กๆ ของแกแล้วถามว่า “เอาล่ะ คราวนี้ลูกอยากได้อะไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD