ในช่วงสายของวันนั้นในระหว่างที่กำลังคิดปรึกษากับคณิสรว่าเธอจะย้ายไปอยู่ประเทศไทย กริ่งหน้าอพาร์ทเมนต์ของเธอก็ดังขึ้นเสียก่อน และผู้มาเยือนก็ไม่ใช่คนที่เธอคุ้นเคยเอาเสียเลย ทว่าท่าทีสุภาพและลักษณะการแต่งกายของเขาก็ทำให้เธอตัดสินใจเปิดประตูออกเพื่อพูดคุยกับเขาในที่สุด
“คุณเป็นใครคะ?”
เจลกาถามคำถามแรกออกไปทันทีที่เปิดประตูออก ขณะที่ผู้ชายคนนั้นก็ส่งยิ้มมาให้เธอด้วยสีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง พร้อมกับส่งนามบัตรของเขามาให้เธอและแนะนำตัวเองว่า
“ผมเป็นทนายประจำตัวคุณมาเรียส วาคอนซีเลส นี่เป็นนามบัตรของผม คุณผู้หญิงพอจะมีเวลาคุยกันสักครู่ไหมครับ”
เจลกาถึงกับกระชากมือออกทันทีที่ได้ยินคำว่า ‘ทนาย’ และไม่จับมือทักทายกับเขาที่ยื่นออกมารอ เธอกำนามบัตรของเขาเอาไว้แน่น แต่ไม่คิดจะขยับเพื่อให้เขาเข้ามาพูดคุยกันตามที่เขาร้องขอ
“เขาส่งคุณมาหรือคะ”
หญิงสาวเค้นถามเสียงสั่น ขณะที่คนตรงหน้ายังคงรักษาท่าทีสงบ
