3 คอปเตอร์+คะนิ้ง

696 Words
3 คอนโด ผมพายัยเมาปลิ้นไม่รู้เรื่องมาที่คอนโดตัวเองกว่าจะแบกขึ้นมาที่ห้องได้ทำเอาเหนื่อยเหงื่อโชกเหมือนกัน ก็เธอเล่นดิ้นพล่านตลอดทั้งทาง พรึ่บ! ผมทิ้งร่างบางลงบนเตียงแต่ยัยบ้านั่นไม่ยอมปล่อยมือออกจากคอเสื้อผม ผมเลยต้องก้มอยู่แบบนั้น "นี่!!! นายเป็นครายยยยย" เธอถามคางยาน "จิ๊!" ผมจิ๊ปากแล้วแกะมือเธอออก ยืนมองยัยนั่นอย่างพิจารณา กระโปรงสั้นร่นขึ้นจนเห็นแพนตี้ตัวจิ๋ว บ้าเอ้ย!ไม่ดูแลตัวเองเลยยัยนี่ ผมดึงผ้าห่มขึ้นปิดให้ไม่อยากเห็นอะไรอุจาดตา! "อ้อออ ฉานจำนายด้าย นายคอปเตอร์ ช่ายมั้ย" ยัยขี้เมาลุกขึ้นนั่ง เซซ้ายเซขวา ตาปรือชี้หน้าผม "เออ! เมาแล้วก็นอนไปพูดมากอยู่ได้" ว่าแล้วผมก็หันหลังกลับจะเดินออกไปนอนอีกห้อง แต่ยัยบ้านั่นดันดึงชายเสื้อผมไว้แล้วถาม "นี่! ฉานสวยมายยย" "...." ผมละเบื่อยัยนี่จริงๆ "ฉานถามมม!!!! ว่าฉานสวยมาย!" ทีนี้เธอดึงชายเสื้อผมอย่างแรง จนผมเซถอยหลังไปหาเธอ "เออๆ สวยก็สวยวะ" ผมหันไปตอบให้จบๆ ไป ไม่ตอบคงไม่ให้ผมออกจากห้องแน่ "แล้วน่าร๊ากมั้ย" ยังคงถามต่อ "อือ" "เซ็กซี่มั้ย" ไม่พูดเปล่า เธอดึงเสื้อปาดไหล่ลงโชว์หน้าอก แต่ดึงลงไม่หมดหรอก แค่เกือบทั้งเต้าเอง บ้าเอ้ย!! เอื๊อก! ผมมองถาพตรงหน้าอย่างสติหลุด แต่ต้องสลัดหัวไล่ความคิดนั้นออกไป "ฉานถามมมม!!" เมื่อผมไม่ตอบเธอก็ขึ้นเสียง จ้องมองผมเขม่น น่ากลัวมากยัยบ้า! ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น กระโจนใส่เธอแล้วรู้มั้ยวะ! "เมาแล้วก็นอนสิวะ วุ่ยวายจริง" ผมบอกไม่สบอารมณ์ แต่ตายังจ้องมองร่างกายยัยนั่นอย่างไม่ลดละ พรึ่บ! "เฮ้ย! เธอจะทำอะไรเนี่ย!" ผมโวยวายเมื่อยัยนั่นดึงผมลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมซะงั้น "นายอยากด้าย ฉานช่ายมั้ยช่ายเนี่ย" เธอจิ้มมาที่อกผมแล้วจิ้มไปที่ตัวเองประกอบคำพูด "ไม่! แล้วก็ลงไปจากตัวฉันด้วย" ที่จริงก็อยากตอบว่าเออ แต่ไม่อยากเอาเปรียบคนเมา "ฉานนมใหญ่นะ นายไม่อยากได้หรอ 555 " ทั้งพูดทั้งหัวเราะเหมือนคนบ้า แต่ดันเซ็กซี่เชี่ยๆ! "ไม่อยากได้" ผมปฏิเสธแต่ห้ามมือตัวเองไม่ให้ลูบไล้เอวคอดของเธอที่นั่งคร่อมทับอยู่บนเอวไม่ได้ "แต่ฉานอยากด้ายนาย!!! นะๆทำหน่อย" เธอชี้หน้าผม แล้วซบลงมาคลอเคลียอ้อนเป็นแมวเหมียวซะงั้น "อยากได้ก็ทำเอง" ผมบอกเสียงเรียบ จ้องมองทุกการกระทำของยัยขี้เมา อยากรู้ว่าจะทำไงต่อ "อย่ามาท้าฉานนะ!!!" เธอลุกขึ้นนั่งหน้าบูดบึ้งที่โดนท้า มือเริ่มปลดกระดุมเสื้อผม ดึงเสื้อตัวเองลงอ่อย ยั่วเต็มที่! "ยัยร่าน!!!" ผมมองการกระทำนั้นอย่างไม่ชอบใจนัก ถ้าคนที่นอนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ผมล่ะ โธ่เว้ย!!! ปึก! "ไม่ร่าน!!! ฉายเนี่ยยางงงซิงอยู่นะรู้มั้ยยยย 5555"กำปั้นน้อยๆทุบลงบนอกผมเสียงดังปึก แล้วก็กลับมาหัวเราะเหมือนคนบ้า มือเล็กๆไม่ใช่ไม่เจ็บนะโคตรเจ็บเลย ก็เล่นทีเผลอ แล้วเป็นอะไรมาทุบผมแรงขนาดนี้ "หมายความว่าไง" ผมขมวดคิ้วยุ่ง มองคนเมาที่บอกว่ายังซิง ยัยนี่นะซิงอยู่ ร่านซะขนาดนี้ จุ๊บ จ๊วบๆ เธอไม่ตอบ ก้มลงมาประกบปากจูบผม แต่จูบไม่เป็น!หรือที่เธอพูดคือความจริง ไม่หรอกน่า "ทำหน่อยนะ นะ" เธอผละจูบออก กระซิบอ้อนผมซะงั้น ตกลงจะเป็นเสือหรือเป็นแมวเหมียวกันแน่ "อย่ามาเสียใจแล้วกัน" ให้ท่าขนาดนี้มีหรอผมจะปฏิเสธ เล่นขยับไปมาตรงเป้าผมซะขนาดนี้ เป็นใครก็ห้ามใจไม่ได้หรอก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD