6
"ก็แค่นี้" เขาดึงหนังสือฉันไปถือแล้วพาเดินไปที่รถสปอร์ตของเขา เขามันเอาแต่ใจที่สุดเลย หึ่ย!!!
"ทำไมนายต้องตามตื้อฉันด้วย" พอเข้ามาในรถฉันก็ถามไอ้คนที่ตามตื้อฉันไม่เลิก
"ก็เธอได้ฉันเป็นผัวแล้วก็ต้องรับผิดชอบสิ" อีกและคำนี่ ตกลงฉันต้องรับผิดชอบเขาจริงๆใช่มั้ย
"แต่นายหายไปหลายวันแล้วนะ" ฉันหลอกถาม อยากรู้ว่าเขาหายไปไหนนี่
"ก็รอให้เธอพาพ่อแม่ไปสู่ขอฉันไง" แต่กลับได้คำตอบที่กวนทรีน
"ไอ้บ้า!!" ฉันหันควับไปมองหน้าเขา เขามันกวนประสาทที่สุด ไอ้ตอนเงียบๆ ขรึมๆ นั้นไปไหนหมด เหลือแต่นายคอปเตอร์ผู้กวนทรีน
"หยุดด่าฉันได้แล้ว ฉันเป็นพี่เธอนะ แล้วอีกอย่างเรียกฉันว่าพี่ด้วย"
"ไม่! นายคอปเตอร์ๆ" ฉันลอยหน้าลอยตาตอบ จะเรียกเขาแบบนี้จะทำไม เขาสั่งฉันไม่ได้หรอก
คอปเตอร์
ผมมองหน้าสวยที่ลอยหน้าลอยตาท้าทายผมอย่างไม่เกรงกลัว
"อื้อ!!!!" เธอกรีดร้องในปากมือรัวกำปั้นใส่เมื่อผมดึงเธอเข้ามาประกบปากจูบ สอดล
