27
"ไล่เธอไปแบบนั้นไม่เสียใจทีหลังหรอ" หมูน้อยที่นั่งร้องไห้เงยหน้ามองผมถามขึ้น
"ทำไมต้องเสียใจ" ไม่มีเหตุผลที่ผมต้องเสียใจเลยนะ
"ก็นายรักเธอนี่" หมูน้อยบอกปากยื่น หน้าบวมๆนั้นงอง้ำ
"ฉันไม่เคยรักแจงแบบชู้สาว" ผมบอกเสียงหนักแน่น ผมพูดความจริง ผมไม่เคยแม้แต่จะชอบแจงแบบชู้สาวเลย เธอเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น
"ใครจะไปรู้ล่ะ เห็นนายมีเวลาให้เธอจัง แถมให้มาอยู่ที่นี่ด้วย!" เธอคงเข้าใจแบบนี้มาตลอดสินะ
"ขอโทษ...." ผมบอกเสียงเบา รู้สึกผิดที่ทำให้คนตัวเล็กเสียใจ
"....." เงียบ
"แจงบอกจะมาตามหาพ่อของลูก พี่คิดว่ามันจะไม่มีอะไรเลยให้มาพักอยู่ด้วยชั่วคราว ก็แค่นั้น" เมื่อเธอเงียบ ผมก็รีบอธิบาย กลัวว่าจะโกรธไปมากกว่านี้ ที่เธอเจ็บตัวมันก็เพราะผม ถ้าผมไม่พาแจงมาที่นี่เธอก็ไม่ต้องมาเจ็บตัวแบบนี้
"เธอชอบนายไม่รู้รึไง" หมูน้อยเงยหน้าขึ้นบอกขมวดคิ้วยุ่ง มองผมอย่างโกรธแค้น ไม่ชอบสายตาแบบนี้ของเมียเล
