นางร้ายก็มีหัวใจ (3p)

"ใบหย่าวางไว้บนโต๊ะ เซ็นซะ!" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินคำนี้จากปากของเขา เธอได้ยินเขาพูดเรื่องหย่าหลายๆ รอบตั้งแต่วันที่แต่งงานกันเมื่อปีก่อน เขาตามตัวเธอมายังคอนโดก็เพราะเรื่องนี้สินะ "นึกว่าอะไรสักที ที่แท้ก็เรื่องนี้ พิณว่าเราคุยกันหลายรอบแล้วนะคะเฮียว่าพิณไม่มีทางยอมหย่ากับเฮีย จนกว่าจะครบแต่งงานของเราหนึ่งปีตามคำสั่งของคุณตาของพิณ" เพลงพิณ อมรรัตนนารี อายุ22ปี ลูกสาวคนเดียวของคุณศิการและคุณหญิงเพ็ญพักตร์ เจ้าของบริษัทโรงแรมชื่อดังของเมืองไทย บริษัทนั้นยกให้เธอกับเขาเป็นเจ้าของธุรกิจร่วมกันในวันที่แต่งงานกัน เธอหลงรักพี่ชายข้างบ้านอย่างเฮียหนึ่งหมดหัวใจ จึงยกให้เขาทำหน้าที่บริหารโรงแรมแทนเธอ แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำร้ายเธอได้อย่างเลือดเย็นขนาดนั้น โดยการเอาเลขามาเป็นเมียน้อย เมียบำเรอที่เก็บซุกซ่อนเอาไว้ อย่าคิดว่าเมียหลวงอย่างเธอไม่รู้ "เหลืออีกหนึ่งเดือนก็จะครบกำหนดหนึ่งปีตามที่ตกลงกับคุณพ่อของฉัน ไม่ว่าวันนี้หรืออีกหนึ่งเดือน ฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง หย่าวันนี้มันจะได้จบเรื่อง!" "พิณบอกแล้วไงว่ายังไงพิณไม่หย่า!" คุณหนูไฮโซทนไม่ไหวลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับคนที่เป็น 'สามีตีทะเบียน' อย่างเอาเรื่อง "อยากจะนอนกอดใบสมรสนั่นก็เชิญ ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันรักคนอย่างเธอ!" เขาโกรธผู้หญิงร้ายกาจตรงหน้า เรื่องเมื่อสองเดือนก่อนเธอไปอาละวาดตบตีคนรักเขาจนเป็นข่าวดังเพียงชั่วข้ามคืน เขาไม่มีทางรักผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ได้หรอก "ถ้าพิณหย่า คนที่จะได้ผลประโยชน์มากที่สุดก็คือนังผู้หญิงคนนั้น ไม่ว่ายังไงพิณก็ไม่ยอมหย่าหรอก เฮีย" "เพลงพิณ! หยุดพูดจาใส่นับดาวเด็ดขาด นับดาวเป็นเมียฉัน ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้องเธอ" "หวงมันมากสินะ อย่าหวังว่าพิณจะยอมให้นังนับดาวขึ้นแท่นมาเป็นเมียสมรสของเฮียได้หรอก ไม่มีวัน!" คุณหนูเอาแต่ใจตัวเองโมโหรีบเอาใบหย่านั้นฉีกขาดกระจุยก่อนจะโยนใส่หน้าเขา ถึงแม้ว่าเธอจะรักเฮียหนึ่งมากแค่ไหน แต่ความอดทนมันก็มีขีดจำกัดและตอนนี้เธอจะไม่ต้องทนอีกต่อไป หญิงสาวผู้แต่อยากเอาชนะคนอื่น อยากเอาชนะใจของคนที่ตัวเองรักเดินออกมาจากห้องของปราภพหรือเฮียหนึ่ง เมื่อสักครู่ที่เธอทำไปก็เพราะความโมโหสุดขีด เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเขาสักหน่อย "ฮึก ฮือๆ พิณทำถูกแล้วใช่ไหม พิณมันโง่เอง โง่ที่ไปรักคนอย่างเฮีย พิณจะแก้แค้น พิณจะทำให้เฮียหลงรักพิณให้ได้ คอยดู!" ............ "กาแฟค่ะเฮีย ดาวเห็นว่าเฮียทำหน้าเคร่งเครียด มีเรื่องที่ไม่สบายใจหรือเปล่าคะ" นับดาว เลขาในห้องของท่านประธานหนุ่มไฟแรง เด็กสาวผู้ใสซื่อ ผู้กุมหัวใจของเฮียหนึ่งไปทั้งหมดแต่เธอยังรู้สึกผิด เธอไม่อยากเป็นเมียน้อยใคร ขอแค่เธอได้ดูแลเขาอย่างใกล้ชิด แค่นี้ดาวก็มีความสุขมากแล้ว "พิณไม่ยอมหย่ากับฉัน ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไง" เฮียหนึ่งหรือปราภพ เมธาวิวัฒน์ อายุ28ปี นักธุรกิจหนุ่มเจ้าเสน่ห์ ลูกชายคนเดียวของคุณชรัสและคุณหญิงรตี ชายหนุ่มที่โปรดปรานของคุณปู่ของตน เขาถูกบังคับแต่งงานกับลูกเป็ดขี้เหร่ ซุ่มซ่าม ตามตื้อจีบเขาในตอนนั้น ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง จนกระทั่งเขามาพบรับกับนับดาว ดาวมหาวิทยาลัย สาวสวย ขวัญใจผู้ชายทั้งหลาย ทางฝั่งครอบครัวของเขาคัดค้านเพราะนับดาวเป็นเด็กยากจน คุณพ่อชรัสต้องการเกี่ยวปรองดองครอบครัวและธุรกิจที่ร่วมสร้างกันกับเพื่อนสนิท(พ่อของเพลงพิณ) ทำเอาเขาจำยอมต้องแต่งงานกับยัยลูกเป็ดขี้เหร่ เพียงแต่กฎของคุณตาของเธอที่บอกว่าถ้าหากแต่งงานกันครบหนึ่งปีแล้วไม่ได้รักกันจึงจะหย่ากันได้ "ใจเย็นๆ ก่อนนะคะเฮีย เหลืออีกตั้งเดือนหนึ่ง เมื่อถึงตอนนั้นคุณเพลงพิณคงต้องยอมจำนนหย่ากับเฮีย ไม่ต้องคิดมากนะคะดื่มกาแฟก่อน" ไม่ทันที่เธอจะหยิบถ้วยกาแฟมาให้ กลับถูกมือหนาฉุดเข้ามานั่งบนตักแกร่งของเขาเอาไว้ นับดาวแกล้งทำเป็นเขินอายเมื่อถูกชายหนุ่มกำลังเข้ามาคลอเคลียตรงแก้มนวลอมชมพูของเลขาสาวสวยพราวเสน่ห์อย่างหลงใหล "อุ๊ย! จะทำอะไรคะเฮีย กลางวันแสกๆ อยู่นะคะ" "แค่แตะนิดเดียวเอง ฉันไม่ล่วงเกินดาวไปมากกว่านี้ตามที่เราเคยตกลงกันเอาไว้" "....." "ฉันสัญญาว่าถ้าหากฉันหย่าขาดกับเพลงพิณเมื่อไหร่ ฉันจะรีบจัดงานแต่งงานของเราให้เร็วที่สุด เธอจะรอวันนั้นได้ไหม นับดาว" "ค่ะ ดาวจะรอเฮีย รอจนกว่าเฮียกลายเป็นอิสระ" "แต่ตอนนี้ขอจูบมัดจำก่อนก็แล้วกัน ฉันรักเธอนะนับดาว" "ดาวเองก็รักเฮียเหมือนกันคะ" ปราภพกำลังจะเข้าไปจูบกลีบปากนุ่มหวานของคนรัก แต่กลับมีใครมาเคาะประตูหน้าห้องทำงานของเขาสักก่อน ก๊อก ก๊อก "ขออนุญาตนะคะท่านประธาน ใกล้เวลาที่จะประชุมใหญ่แล้วค่ะ" เสียงเลขาของท่านรองประธานดังจากด้านนอกทำให้เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีประชุมตอนบ่าย "จริงด้วยสิ ทำไมดาวถึงไม่บอกฉันว่าใกล้ถึงเวลา" "เอ่อ...ดาวก็จะบอกเฮียอยู่นี่ไงคะ แต่เฮียกลับ" เลขาสาวสวยทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แอบทำให้เขาถอนหายใจ "มันไม่ใช่ความผิดของเธอหรอกดาว รีบเข้าไปประชุมเถอะเดี๋ยวไม่ทันการ" เขาไม่เคยโกรธคนรักเลยแม้แต่นิดเดียว เป็นความผิดของเขาเองที่ไม่สามารถอดใจไม่ไหวต่างหาก เขาคบกับเธอมาตั้งนานไม่เคยมีอะไรกัน เขาให้เกียรตินับดาว ไม่เคยล่วงเกินเธอไปมากกว่าแฟน เพราะเธอขอร้องเอาไว้ว่าจะยอมเสียบริสุทธิ์ให้กับชายคนรักในวันที่แต่งงานกันเท่านั้น ลับหลังร่างประธานหนุ่มออกไปจากห้องทำงาน แววตาเด็กสาวใสซื่อก็แปรเปลี่ยนเป็นแววตาร้ายซ่อนลึกในคราบหญิงสาวแสนดี "คิดเหรอว่าฉันจะยอมเธอง่ายๆ เพลงพิณ ฉันจะทำให้เธอหย่ากับเฮียหนึ่งแล้วมาแต่งงานกับฉันให้ได้!" นับดาวคิดแผนใหม่กำจัดนังเมียหลวงที่เขาไม่ได้รักกระเด็นออกไปจากชีวิตเฮียหนึ่ง . . . เพลงพิณกลับมายังบ้านหลังใหญ่ของตัวเอง บ้านหลังใหญ่แต่อยู่ไม่มีความสุขเลยสักนิด หญิงสาวหยิบกรอบรูปแต่งงานของเธอกับเฮียหนึ่ง ตอนนั้นเป็นวันที่เธอมีความสุขมากที่ได้แต่งงานกับผู้ชายในฝันของสาวๆ ในเมือง แต่ใบหน้าเจ้าบ่าวกลับบึ้งตึง ราวกับถูกบังคับมาอย่างนั้นแหละ เธอยังจำตอนนั้นได้ ย้อนกลับไปเมื่อ11เดือนก่อน ปราภพถูกเรียกตัวกลับมาจากอังกฤษหลังจากที่เรียนจบ คุณพ่อต้องการให้เขาแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนสนิทของพ่อเขา แน่นอนว่าคนที่คัดค้านมากสุดก็คือเขากับคุณแม่รตี 'ผมไม่มีทางแต่งงานกับเด็กแก่แดด ลูกเป็ดขี้เหร่อย่างเด็กนั้นได้หรอก' ชายหนุ่มไม่ยอมถูกคลุงถุงชนกับเด็กที่ตามตื้อจีบเขาหรอก 'ไม่ว่ายังไงพิณก็จะเอาเฮียมาเป็นผัวพิณให้ได้!' 'ฝันไปเถอะยัยเด็กแก่แดด ต่อให้เธอสวยมากจากสรรค์ชั้นไหนก็ตาม ฉันก็ไม่มีวันรักเธออยู่ดี!' คิดแล้วก็ตลก เรื่องมันก็ผ่านมานานมาก ความรู้สึกของเขายังมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าหนูพิณจะทำดี เอาอกเอาใจ ทำหน้าที่ภรรยาเอาใจสามีหนุ่มอย่างที่คู่อื่นเขาทำกัน เฮียหนึ่งไม่มีทางหันมาสนใจเธอแม้แต่น้อยกลับไปหลงใหลดาวมหาวิทยาลัยนมโตอย่างนับดาวมากกว่าและอีกอย่างเขากับเธอไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันแต่แยกกันอยู่ตามคำสั่งของเฮียหลังจากพ้นคืนวันแต่งงานนั้นไป "พิณยอมเฮียมานานแล้ว ถึงเวลาที่นางร้ายคนนี้ต้องแก้แค้นเอาคืน เฮียจะได้รู้ความเจ็บปวดทรมานกว่าพิณหลายร้อยเท่า!" เสียงดังโครมครามดังลงมาจากด้านล่างทำให้หญิงสาวต้องรีบเก็บกรอบรูปแต่งงานก่อนจะเช็ดน้ำตาออกลวกๆ พลางเดินลงไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น "คุณแม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงอาละวาดโยนข้าวของแบบนั้น" คนเป็นลูกสาวรีบเข้ามาห้ามคุณแม่เพ็ญพัตร์เอาไว้ แจกันดอกไม้และจานข้าวต่างๆ ถูกโยนลงแตกกระจัดกระจาย "ฮึก ลูกพิณ ลูกต้องจัดการให้แม่นะลูก" "ใจเย็นๆ ก่อนนะคุณแม่ มีอะไรก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จาด้วยกัน" "พ่อของลูกพิณหันไปกินอีนังเมียน้อยคนเดิมอีกแล้ว หนำซ้ำยังซื้อแหวนเพชรให้มันใส่อีก เมื่อกี้แม่กับเพื่อนเพิ่งไปห้างฯ เดินสวนกับมันมา มันเยาะเย้ยโชว์แหวนเพชรนั่น แม่ยอมไม่ได้เด็ดขาด!" "พิณก็ยอมไม่ได้เหมือนกันค่ะคุณแม่ นังเมียน้อยของพ่อตอนนี้มันอยู่ที่ไหน พิณจะไปลากมันมาตบโชว์ให้คนอื่นเห็นว่ามันเป็นเมียน้อย พิณเกลียดคนที่เป็นเมียน้อยที่สุด!"