รัตติกรให้ความรู้สึกซึ่งเขาไม่เคยได้รับจากบรรดาสาวๆ ที่เขามักจะพามาช่วยปลดเปลื้องความใคร่ชั่วครั้งชั่วคราวอยู่บ่อยๆ’
สีหน้าบอกความเจ็บแปลบของหล่อน ทำให้เขาต้องหลุบตาลงต่ำ จนแลเห็นคราบเลือดจางๆ เข้าโดยบังเอิญ… มันคือร่องรอยที่ฟ้องถึงบางสิ่งบางอย่างที่เธอได้สูญเสีย ร่องรอยที่ช่วยตอบข้อสงสัยของเขา
หล่อนยืนยันในความบริสุทธิ์ด้วยคราบเลือดแดงๆ… แต้มเอาไว้บนผืนผ้าปูที่นอนสีขาว เพื่อเป็นหลักฐานที่ตอกย้ำถึงความผิดพลาดของเขา… ที่ได้กระทำย่ำยีกับหล่อนไปแล้วอย่างเลือดเย็น
เขาโน้มกายเข้าไปหา ผ่อนน้ำหนัก หลังจากที่ถ่ายเทเข้าใส่ร่างน้อยๆ ของเธออย่างหนักหน่วงเมื่อครู่นี้ เขาเบียดนาบลำตัว แนบใบหน้าเขากับเต้าทรวงสล้างของหญิงสาว… แล้วกระซิบข้างหูเบาๆ ด้วยลมหายใจร้อนผ่าว
“ครั้งแรกของเธอหรือนี่…?”
ถามแล้วค่อยๆ ผ่อนจังหวะ เบาแรงกระแทกกระทั้นลงบ้าง… แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกล้ม
