“มีธุระอะไรก็เอาไว้คุยกันวันหลังได้มั้ย… รอให้ผัวฉันกลับมาก่อน ฉันเป็นผู้หญิง แล้วก็มืดค่ำแบบนี้ บอกตรงๆ ว่าฉันไม่สะดวกคุยอะไรทั้งนั้น” เธอพยายามบ่ายเบี่ยง “ข้ามาทวงหนี้ที่ผัวเอ็งติดค้างเอาไว้” มันบอกถึงธุระ แต่ก็ยังไม่วายจะวางท่าข่มขู่ แสงไฟที่สาดลอดออกมาจากประตูบ้านเช่าหลังเล็ก สว่างพอให้มองเห็นใบหน้าเหี้ยมเกรียมของมันได้ชัดเจน ตอนนั้นดวงแขจึงรู้ว่ามันคือไอ้สองคนที่เคยมาทวงเงินจากสามีของหล่อน ถึงขั้นเคยมีเรื่องกันมาแล้วเมื่อหลายวันก่อนนั่นเอง “หนี้สินอะไรที่ผัวฉันทำไว้… พวกแกก็ไปทวงเอากับมันเองก็แล้วกัน คราวก่อนฉันก็บอกไปแล้วว่าคนที่บ้านจะไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ถ้าขืนยังให้มันยืมเงินอยู่อีก” เถียงพลางกระชับผ้าเช็ดตัวที่คลุมไหล่เอาไว้แน่น เมื่อรู้สึกถึงสายตาหื่นของพวกมันทั้งสองที่ยังคงสอดส่ายไปตามเรือนกายของเธออย่างสำรวจตรวจค้น “นี่… ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ขอเข้าบ้านไปแต่งตัวให้