ตอนที่ 34
ประตูสู่บางอย่าง
พ่อครู หายลงไปด้านล่างยังคอกวัวท้ายเรือนนานพอควร และจีรยาก็นั่งสมาธิไปเกือบสามชั่วโมงก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับมา จนเธอต้องกราบลาพระในห้อง แล้วเดินมายังชานเรือนด้านนอก เมื่อส่องไปยังคอกวัวและได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่โกลาหลดังลั่น คล้ายดั่งกำลังไล่ต้อนและเฆี่ยนตีอะไรสักอย่าง
เพลี๊ยะๆๆ
เสียงแส้กระทบยังร่างบางอย่างดังไกลมาจนถึงชั้นสองยังจุดที่เธอยืนอยู่ และได้ยินผู้หญิงร้องโหยหวนดังมาแต่ไกลด้วยความทรมาน โดยจับทิศทางไม่ได้ว่าเสียงนั้นมาจากที่ใด
“อย่าปล่อยให้มันหนีไป เอาไฟล้อมมันไว้”
“เร็วเข้าๆ มันไปทางนั้นแล้ว”
ปึก!! พลั่กๆ
คล้ายมีอะไรบางอย่างชนกับร่างของใครคนหนึ่งดังลั่น
“พ่อครู! เป็นอย่างไงบ้าง?”
“เร็วๆ พวกเราพ่อครูโดนปอบขวิด ทางนี้ๆ”
คล้ายเสียงไอ้กล้าตะโกนดังลั่น นั่นทำให้จีรยากระวนกระวาย จนต้องวิ่งลงจากเรือน และปรี่ไปยังคอกวัวอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจว่าจะเจออะ
