เรื่องลับของคุณหนูทั้งสาม

5. อดใจไม่ไหว

นางจึงตั้งใจจะเก็บร่างกายไว้รอคืนนี้หลังจากกลับมาจากเที่ยวงาน ต่อให้สองคนนี้ไม่เริ่มนางก็จะจัดการเอง เพราะแค่เห็นท่อนเอ็นของแม่ทัพหนุ่มและได้ดูดกินมัน นางก็ฝันถึงการอัดกระแทกของทั้งคู่จนเฉอะแฉะแล้ว

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกัน ซูหลันก็เปลื้องอาภรณ์เพื่อชำระร่างกาย แต่พอร่างกายเปล่าเปลือยก็ถูกสวมกอดจากร่างแกร่งของใครบางคน “อ๊ะ!..ใครน่ะ”

“พี่เอง..ซูหลันพี่อยาก” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมา

“พี่ว่าน!..มะ..มาตั้งแต่เมื่อใดเจ้าคะ” ถามเสียงสั่น เกรงว่าเขาจะเห็นการกระทำของนางและอีกคน

“นานแล้ว แต่ไม่อยากขัดเจ้ากับท่านพี่” เสียงนั้นตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด แต่อันที่จริงมันคือแผนของสองพี่น้องต่างหาก แค่อยากให้คนน้องรู้สึกผิดแล้วยอมเท่านั้น และมันก็ได้ผลเมื่อซูหลันโน้มคอเขาลงมาแลกลิ้นกัน เสียครางต่ำดังขึ้นทันที

ว่านกงรีบดันร่างเล็กไปที่โต๊ะติดขอบผนัง ก่อนจะยกนางขึ้นนั่งอย่างรีบร้อน แก่นกายเขาเปียกฉ่ำไปด้วยน้ำเสียว เพราะแอบดูทั้งคู่ช่วยกันในห้อง ยามนี้มันจึงแข็งเต็มที่พร้อมที่จะหลั่งแล้ว

ร่างเล็กเอนกายพิงผนังห้องแล้วยกขาตั้งขึ้นอย่างเชิญชวน นาทีนี้ไม่มีคำว่าเขินอายแล้ว เพราะนางอยากได้สิ่งที่ใหญ่กว่าลิ้น หมายจะให้อีกฝ่ายสอดใส่ดุ้นใหญ่เข้ามาเสีย จึงรีบเลื่อนมือลงไปหาท่อนเอ็นใหญ่แล้วงัดมันออกมา

นางเอามันมาถูยังร่องรักที่ฉ่ำแฉะ หมายจะให้อีกฝ่ายสอดใส่ ทำเอาคนที่กำลังแลกลิ้นถึงกับอดใจไม่ไหว เพราะส่วนปลายมันสัมผัสเข้ากับผนังร่องรูคนน้องแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ใครมันจะไปทน องครักษ์หนุ่มกดดันเข้าไปทันที ก่อนจะผละริมฝีปากออกมาเปล่งเสียงกระเส่า

“อ๊า!..แน่นยิ่งนัก” พร้อมกับก้มลงมองจุดเชื่อมต่อ ซึ่งยามนี้มังกรของเขาหายเข้าไปในหลืบร่องคนน้องแล้ว ซูหลันก็ทำไม่ต่างกันนางก้มดูพร้อมกับใบหน้าเหยเก เพราะร่องรักของตนมันปวดหนึบ ความต้องการในคราแรกหายไปเหลือเพียงความทรมานและอึดอัด

“อื้อ!..พี่ว่านน้องเจ็บ..ขยับที” เสียงสั่นเครือน่าสงสารดังขึ้น ทำให้องครักษ์หนุ่มต้องรีบประกบปากลงอีก เพื่อให้นางผ่อนคลายผลิตน้ำหวานออกมา

ว่านกงส่งปลายลิ้นเข้าไปกวาดต้อนเกาะเกี่ยวจนเกิดเสียงตามมา สองมือก็รั้งร่างเล็กเอาไว้เบียดกายเข้าหากัน ไม่ต่างจากซูหลันที่ยกมือขึ้นมาคล้องคอเขาไว้ อีกข้างนางใช้มันกดสะโพกหนาเพื่อให้เริ่มขยับ

องครักษ์หนุ่มก็ไม่รอช้ารีบดึงเอาดุ้นเอ็นตนออกมาแค่ครึ่ง ก่อนจะดันมันกลับเข้าไปอีก แล้วดึงออกมาและกลับเข้าไปใหม่ ทำอยู่เช่นนั้นเชื่องช้าเนิบนาบจนเริ่มคล่องตัว เมื่อมีน้ำหวานผลิตออกมาหล่อเลี้ยงชโลมท่อนลำ ก่อนที่ความเร็วจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนคนน้องต้องผละออกเพื่อจะได้ส่งเสียงคราง

“อ๊า!..พี่ว่าน..อื้อ!..ดุ้นพี่ใหญ่เหลือเกิน..มะ..มันคับรูข้าไปหมดแล้ว”

“เจ้าชอบหรือไม่เมียพี่..อ๊า..ข้างในเจ้าตอดดียิ่งนัก”

“ข้าชอบ..เอาแรงๆ ..ข้าอยากให้พี่เอาแรงๆ”

เสียงร้องขอมันช่างกระตุ้นกำหนัดขององครักษ์หนุ่มได้ดียิ่ง เขาจับตรึงเอวคอดเอาไว้ ก่อนจะยืนซอยเอวสอบดึงดุ้นใหญ่เข้าออกในร่องรู ซึ่งยามนี้กลีบบัวบานหุบเข้าออกตามจังหวะของท่อนเอ็นเขา เป็นภาพที่หน้ามองมากจนว่านกงไม่อาจละสายตาออกได้

“อ๊า!..เมียจ๋า..เสียวยิ่งนัก..อ๊า..ดุ้นพี่อยู่ในรูเจ้า” คำพูดหยาบโลนถูกเปล่งออกมา เป็นที่ถูกใจของคนถูกกระแทกเป็นอย่างมาก ทำให้รูรักตอดขมิบจนคนตัวโตต้องเงยหน้าขึ้นมามองคนน้อง จึงได้เห็นท่าทางยั่วยวนของนาง ที่กำลังกัดปากมองการกระทำของเขา พร้อมกับบีบเค้นสองเต้าที่ใหญ่ล้นมือจนมันปลิ้นออกมาจากร่องนิ้ว

“แรงอีก!!..อื้อ!..พี่ว่านเอาน้องแรงๆ” ซูหลันร้องขออย่างไม่อาย เพราะยามนี้เมามันมากเหลือเกิน ยิ่งได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของผู้ที่ยืนกระแทกก็ยิ่งต้องการมากขึ้น

“อ๊า!..รอรับเลยเมียจ๋า..ซี๊ด”

ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!

เสียงซอยเอวดังถี่รัวในยามนี้ เพราะว่านกงต้องทำเวลาไปด้วย เขาต้องรีบกลับไปอารักขารัชทายาทต่อ จึงต้องรีบทำเวลาเพื่อส่งให้คนน้องเสร็จสมรวมถึงเขาด้วย

“อ๊ะ!..พี่ว่าน..อื้อ..เสียว!..จะแตก..อ๊า!..น้ำจะมาแล้ว..อื้อ!..พี่ว่าน!..อ๊าย!!” ร่างเล็กเกร็งกระตุกใส่ดุ้นใหญ่ เมื่อถูกคนตัวโตเด้าดุ้นใส่ถี่รัว ว่านกงเผยยิ้มออกมา ก่อนจะเร่งซอยสะโพกถี่ยิบพร้อมกับเสียงครางดังลั่นห้อง

“อ๊า!!..มาแล้วเมียจ๋า..ซี๊ด!..แตกแล้ว..อ๊า..แตกแล้ว” ไม่ถึงอึดใจร่างแกร่งก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยใส่รูรักจนอุ่นวาบ ก่อนจะกดเน้นอีกสองสามทีเพื่อรีดน้ำรักของตนให้หมด พร้อมกับใช้สายตาโลมเลียคนน้องเพราะยังไม่อิ่ม แต่เขาก็จำต้องถอดแก่นกายซึ่งยามนี้หัวแดงเถือกออกมา

“อื้อ!..พี่ว่าน” เสียงครางหวานท้วงขึ้น

“พี่อยากเอาเจ้าอีก น้ำเดียวไม่อิ่มหรอก แต่ต้องกลับไปทำงานต่อ ขอโทษนะคนดี” เอ่ยอย่างที่คิด ก่อนจะจับท่อนเอ็นถูที่ปากถ้ำอีกครั้งเพราะเสียดาย ทำเอาคนน้องถึงกับตัวสั่นเทา อยากให้ดุ้นใหญ่เข้ามาในรูอีกครั้ง แต่จำต้องปล่อยให้เขากลับไปทำหน้าที่ เอาไว้นางไปอ่อยคนที่ยังอยู่เอาก็ได้ จะทนไหวก็ให้มันรู้ไป

“อื้อ!..น้องก็ยังไม่อิ่ม แต่จะรอให้พี่เลิกงานนะเจ้าคะ ถึงยามนั้นพี่ทั้งสองต้องกินน้องทั้งคืน อ๊า!..เอาดุ้นใหญ่นี้เข้ารูของน้องจนกว่าน้ำมันจะเต็มได้หรือไม่” ไม่พูดเปล่าแต่ซูหลันยังใช้นิ้วแหวกกลีบของตนด้วย

“หื้ม!..เหตุใดเจ้าถึงได้ขี้ยั่วเช่นนี้นะ พี่จะถูกบั่นคอเอารู้หรือไม่ ถ้าไม่รีบกลับ” เสียงกระเส่าท้วงติง ทำให้ซูหลันต้องรีบหุบขาลง เพราะดูเหมือนนางจะแกล้งเขาเกินไป

“เจ้าไปเถอะ น้องยังไม่อิ่ม ข้าจะจัดการเอง” เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังบ้าง ทำเอาทั้งคู่ถึงกับชะงัก แต่ก็ไม่ได้ตื่นตกใจอันใดมาก มีแค่ซูหลันที่รู้สึกผิด เพราะดันกินกันไม่รอแม่ทัพหนุ่มเสียก่อน

“ท่านพี่ข้า” ว่านกงหมายจะขอโทษ

“หึ! ไม่ต้องเอ่ยสิ่งใด เราตกลงกันแล้วว่าจะทำให้น้องมีความสุขมิใช่หรือ อย่าได้คิดมากกับเรื่องเล็กเช่นนี้ อย่างไรนางก็เป็นเมียของเรา เจ้ารีบไปเถอะมานานแล้วรัชทายาทจะทรงกริ้วเอาได้ เสร็จแล้วพี่จะพาน้องไปเที่ยวงาน” เว่ยถิงเอ่ยกับน้องชาย ก่อนจะยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งหุบขามองเขาทั้งคู่ราวกับลูกกวางน้อย

“เช่นนั้นท่านพี่ก็เติมน้ำให้น้องเถอะ ข้าจะรอที่งาน”

ซูหลันมองสองพี่น้องพูดคุยกันราวกับเป็นเรื่องทั่วไป ในใจก็อดตื้นตันไม่ได้ ที่สามีสามัคคีกันเช่นนี้

ร่างสูงขององครักษ์ออกไปแล้ว ยามนี้เลยเหลือเพียงแม่ทัพกับนาง ซึ่งใบหน้าคมคายได้เผยยิ้มร้ายออกมา

“ยังไม่อิ่มหรือ..เช่นนั้นเอาดุ้นพี่ไปกินสักน้ำสองน้ำนะดีหรือไม่” ว่าพร้อมกับปลดชุดของตนออกจนหมด เผยร่างกายแกร่งและท่อนลำที่ชี้โด่มาหานาง นาทีนี้ซูหลันไม่ยอมพลาดแน่ สองขาเรียวยกตั้งขึ้นในท่าเดิม จนกลีบบัวยิ้มแฉ่งเผยสีแดงสดด้านในให้เขาเห็น