ยิ่งได้คุยกับณิรินทร์ญานายหัวปาริธก็ยิ่งประทับใจในตัวของหญิงสาวมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองนั่งทานอาหารและคุยกันเพลินจนเวลาผ่านไปเกือบจะสองชั่วโมงเขาก็ขับรถมาส่งหญิงสาวที่บ้าน
“ก่อนไปเธอเปิดไฟไว้เหรอณิรินทำไมบ้านมันสว่างแบบนั้น”
“เปล่าหรอกค่ะณิรินติดไฟโซล่าเซลล์หลอดเล็กๆ ที่ขายตามอินเตอร์เน็ตเพราะมันมืดไฟพวกนี้ก็จะสว่าง นายหัวเข้ามาเอาคุกกี้ก่อนนะคะแล้วค่อยกลับ”
“ถึงเธอไม่ชวนฉันก็จะตามเถอะเข้าไปอยู่ดีนั่นแหละ” ชายหนุ่มเดินตามเข้ามาในบ้านและนั่งรอในห้องรับแขก
ณิรินทร์ญาเอากล่องคุกกี้มาให้เขาหนึ่งกล่องใหญ่
“พรุ่งนี้เธอต้องไปเรียนกี่โมงเหรอณิริน”
“มีเรียนสิบโมงค่ะ”
“เรียนสายเหมือนกันนะ แบบนี้คงไม่เหนื่อยเท่าไหร่ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ จริงๆ แล้วเช้าวันจันทร์ณิรินมีเรียนตั้งแต่เก้าโมงแต่เพื่อนๆ ช่วยกันคุยกับอาจารย์ให้เลื่อนเวลาออกมาอีกชั่วโมงหนึ่ง แล้วเอาเวลาที่เลือกออกไปสอนในตอนเย็นแทนค่ะ เพราะเพื่
