ออกจากร้านอาหารนายหัวปาริธก็พาณิรินทร์ญาไปซื้ออาหารทะเลซึ่งครั้งนี้หญิงสาวเลือกซื้อแค่ปลาหมึกกับกุ้งแค่สองอย่างเท่านั้น
“ทำไมเอาแค่นี้ล่ะ”
“ก็วันนี้เราเพิ่งกินอาหารทะเลไปนี่คะ อีกอย่างครั้งที่แล้วหมายหัวก็ซื้อไปเยอะมากๆ ณิรินทำกินจนเบื่อ”
“ก็เอาไปใส่ไว้ในช่องฟรีซได้นี่”
“ขอเอาแค่นี้จริงๆ ค่ะ”
“ถ้างั้นเอาปลากะพงไปอีกอย่างหนึ่งได้ไหม ฉันอยากกินข้าวต้มปลากะพงเธอทำเป็นหรือเปล่า”
“คิดว่าไม่น่าจะยากอะไรนะคะ ดูตามกูเกิ้ลก็ได้อยู่ที่ว่านายหัวกล้ากินหรือเปล่า ถ้ากล้ากินก็ซื้อไปด้วยค่ะ”
“กล้าสิฉันเชื่อว่าเธอทำอะไรก็อร่อย”
เมื่อได้ของที่ต้องการครบแล้วนายหัวก็ขับรถพาณิรินทร์ญาออกจากสมุทรสาคร
“นายหัวจะว่าอะไรไหมถ้าระหว่างทางกลับจากนี่ไปถึงกรุงเทพณิรินจะขอหลับ”
“ได้สิ ว่าแต่เธอไปง่วงมาจากไหน”
“ไม่ได้ง่วงมาจากไหนหรอกค่ะแต่เมื่อกี้กินเยอะไปหน่อยพอหนังท้องตึงหนังตามันก็หย่อนนายหัวละง่วงไหม”
“ไม
