Sabah yalnız başıma uyandığım yatakta bir sağa bir sola dönüp sonun da kalkıp dolabımda olan burada ki kıyafetlerimden siyah bir pantolon ve kırmızı askılı bir bluz çıkararak giyindim.
Telefonumu alıp ilk olarak sabahın köründe kaçan kocamı aradım, annem Pamir nerede diye sorsa verecek cevabım yoktu, bende bilmiyorum anne damadın beni yatakta bırakıp gitmiş.
Açılan telefonla onun konuşmasına izin vermeden "neredesin?" dedim.
"Şirketteyim" diyen Pamir'le "sabah sabah." dedim gözlerimi kısarak. "evet anlaşmada sorun çıkmış Arslan da yok ben ilgileniyorum"
"Keşke gitmeden haber verseydin." diye biraz sesimi yükselterek odada bir sağa bir sola hızlı hızlı yürüyüp cevap bekledim. "Uyuyordun." diyerek savunma yaptı. "Uykunu bölmek istemedim. Uyanınca bir daha uyumuyorsun çünkü."
Gözler
