“ใช่เราจะเลิกยุ่งกับอาร์ต เราพูดจริงๆ นั่นแหละ” พิชชาดึงปืนออกมาจากกระเป๋าสะพาย มาหยาหวีดร้องอย่างตกใจ ในขณะที่พิสุทธ์หน้าซีดขาวราวกระดาษ
“พิจะทำอะไร”
“ที่พิพูดไปแบบนั้นเพราะอยากรู้ว่านังนี่เป็นใคร จะได้จัดการยังไงล่ะ ไม่ใช่พิไม่เชื่อแต่อยากจะเห็นกับตาว่ามันเป็นใครถึงได้ชอบแย่งผัวชาวบ้านนัก”
“พิ” พิสุทธ์ตกใจกับประโยคที่เธอพูดมันออกมา เธอหลอกเขาอย่างนั้นเหรอ ไม่ได้คิดจะเลิกกับเขาจริงๆ
“อย่าทำอะไรหยานะ เขาไม่เกี่ยว” พิสุทธิ์ดันร่างมาหยาไปทางด้านหลัง มาหยารีบกดโทรศัพท์แชร์โลเคชั่นไปหาเขื่อนทันที ในเวลานี้เธอคิดถึงแต่เขา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เขื่อนต้องช่วยเธอได้แน่ๆ
มาหยานึกเคืองพิสุทธ์ที่จู่ๆ เขาก็ดึงเธอมายุ่งกับเรื่องนี้ เธอไม่ได้รู้อะไรเลยโคตรซวยจริงๆ ที่ยอมมาคุยกับพิสุทธิ์บนนี้ หญิงสาวกดโทร. ออกก่อนจะหย่อนโทรศัพท์ลงในกระเป๋าของตัวเอง
“พิวางปืนลงก่อนนะ” พิสุทธิ์รีบยกมือขึ้นห้ามปราม
“ส
