Blood Of Roses (Mafia 3)

Chapter 2

CHAPTER 2

Namamalikmata

Magarbo ang hapagkainan. Halos wala akong kibo at walang sinasabi. Simula nang umupo sa harapan ko ang lalaking may edad pero matipuno ang pangangatawan,hindi na naalis sakin ang kanyang titig. Ang lalaki naman kanina na kasama ko sa kwarto ay nasa harapan ko rin at madilim akong tinitingnan.

Wala akong pinakita na kahit anong emosyon. They are both strangers for me.

"Anak, maayos kalang ba? May gusto ka bang kainin?" the man in front of me wearing a complete suit. He's a well built man and handsome. Pero bakit anak ang tawag niya sakin?

"Who are you?" Malamig na tanong ko. They force me to wear this kind of dress, yellow summer dress with ribbon lace on my cleavage and pair of flat sandals. I look like a girl in a farm especially with my mermaid curls hair! Ano ano na ang pinag gagawa sakin ng tatlong katulong kanina!

Nagkatinginan ang dalawang lalaki. Humingang malalim ang nasa harapan ko.

"I am your father, Cleo Maxima and he's your brother Diego.."

Lumipat ang tingin ko sa lalaking sumimsim sa alak nito.

"Hindi ko kayo kilala at sigurado akong ngayon ko lang kayo nakita." matapang na sagot ko sa kanila.Yumuko ang matandang lalaki.

"Don't talk to dad like that Mystique," mapagbantang saway sakin ni Diego.

"And I am not fucking Mystique,Bloomeria is my name.."

Umigting ang panga nito. Hinawakan ng matanda ang kamay niya at huminga ng mas malalim. Tila ayaw nang kahit anong away sa harapan ng pagkain.

"Let me show you something hija,. "

Nagdalawang isip ako 'nung una. Pero naisip ko na baka mayroon akong malalaman sa kung anuman ang sasabihin at ipapakita sakin ng nagngangalang Cleo kaya sumunod ako sa kanya. Hindi ko tinapunan ng tingin ang lalaking arogante kung makatingin sa akin.

Sumunod ako sa lalaking nagsasabing ama ko 'raw siya. Ngayon ko lang siya nakita kaya paano ko siya naging ama?

Ang hallway na tinatahak namin ay kulay brown ang dingding. This place was a bit dark, may nakadikit na ilaw sa dingding at nagmumula doon ang mumunting ilaw. It looks like a dungeon. Kanina, bago kami pumasok ay isang pintuan ang hindi mabuksan kung wala ang kamay ni Cleo. Yes, their door is hightech. Sigurado akong, importante ang mga nandito.

Maraming nakahilera na kulay itim na pinto but we stop infront of the last door. I don't know but my breathing became hitch. Is there something inside this door? Nahalata ni Cleo ang mukha ko kaya huminga ito nang malalim.

"You are belong here..You are belong on our empire.."

He opened the door. Ang unang nakakuha ng pansin ko ay ang magaan na pagkadilim ng buong kwarto. Kalmado ang kwartong ito at naglalaman ng mga antigong bagay. The antique frames were fascinating. Umawang ang labi ko. Six old frames. Hindi ako nagkakamali dahil ang frames na mga ito ay purong ginto. Parang litratong ikinulong sa isang gintong kwadro.

The sides of frames were curls like a waves of the ocean. Sa ilalim nito ay may nakalagay na 1880,1891,1991,1995,2000,2011.

"Who are they?"

"The first and last queens of the Empire.." Cleo mumured. Napako ang tingin nito sa huling litrato.

"The last one was our queen, and was once my lady,"

Napalunok ako. Unti -unti kong nilapitan ang mga nakahilerang malalaking litrato. These woman are goddesses. They are sitting on a throne with a dignity on their faces, like a queens in their times.

"It's been a years, ka'y tagal ka naming hinanap." panimula ulit nito.

"Hindi ko kayo kilala.." tanging nasabi ko.

"Dahil isa kang kayamanan at sila ay hinahangad ka. You're a gold Mystique,"

"What?" I hissed.

"You've got a heart birth mark,"

Shit. Dahan dahan kong hinawakan ang dibdib ko. Yes. Meron ako 'nun.

"A-Anong koneksyon ko sa lahat nang 'to?"

Umiling siya. "This room is full of secrets, bawat sulok ay may nakatago. Including this..." may pinindot siya. Ang mga akala kong aparador ay biglang bumukas at dumulas doon palabas ay samu't saring mga baril at granada. .

"S-Shit.." nasapo ko ang bibig. Maraming beses ko na itong nakita kay papa. Maraming beses ko nang nakita kung paano makipag away si papa sa mga kalaban. Ilang beses na nalagay sa peligro ang buhay ko, namin. Pero bakit ang mga taong ito merong ganitong bagay?

Nagsimulang magkumahog ang aking dibdib. Kumalat ang lamig sa aking katawan.

"Wad cutter,L-Lead round nose, carbines, Assault riffles, Shuriken, Tekko-Gakki?" inisa isa ko ang nga bagay na nasa aking harapan. Guns, and ninjas hand weapons?!

Umangat ang gilid ng labi ni Cleo.

"It really runs in your blood..."

Nanginig ang labi ko, "W-Who am I..." I murmured.

"You're my only one daughter. My long lost daughter." He extended his hand. "I Cleo Maxima, the third hand of Mafia Organization."

Tahimik kong pinagmamasdan kung paano dalhin ng hangin ang mga patay na dahon nang puno. Bawat ihip ng hangin ay may nalalagas na dahon at nahuhulog sa lupa. Ang mga nasa lupa ay winawalisan ng isang katulong at nilalagay sa basurahan.

Kung ako ay isang dahon at ang magulang ko ay ang puno,kung ako ay makakawala at makuha ng iba,hindi ako magiging traidor. Nasa magulang ko ang loyalty ko at ang mga taong nakakuha sakin ngayon ay ang pumatay sa kanila. Sa huli, pag hindi ako lumaban, ako ay ibabasura.

I clenched my teeth. Hindi ako didepende sa mga sinasabi ng iba. As long as, I don't know a penny thing...I won't trust anyone here. Ang tanging nakatatak sa isipan ko lang ay kung paano namatay ang mga magulang sa kamay nila at ngayon inaangkin nila.

Sino ang paniniwalaan ko? Ang mga namulatan kong magulang o ang mga taong ito? Paano kung hindi ako ang hinahanap nila? Ano ang mangyayari sakin?

I blink the anshed tears in my eyes. Don't cry Bloom. You've seen enough,you've pained enough. Hindi ko hinayaang makaramdam ako ng takot at lungkot.

Katulad kanina, nag iisa na naman ako sa kwartong ito. Hinablot ko ang mga kumot ko at ginawang lubid. Nilubid ko ang dulo ng kumot sa bannisters ng veranda na kung saan ko tinanaw ang punong malaki kanina.

Malinis na ang malawak na likuran. Wala nang katulong na naglilinis.Sumampa ako sa bannister at kumapit sa kumot ng mabuti bago unti unting bumaba sa ikalawang palapag. Sa ikalawang palapag ay nagtago ako sa gilid ng bintana para hindi ako makita kung sinuman ang nasa kwartong iyon. Hindi umabot ang kumot sa lupa kaya napilitan akong tumalon. I pulled all the strength to jump.

Tumalon ako saktong walang tao nang makaapak sa lupa. Nakita ko kung gaano ka taas ang pader pero kaya ko iyon para makalabas lang dito.

Tumakbo ako ng mabilis patungo doon nang biglang may bumaril sa aking aapakan na lupa!

Nasapo ko ang dibdib at halos mawalan ng malay sa nakitang pag usok ng lupa dahil sa bala. Marahas kong tiningnan kung sino ang may gawa!

Mula sa pagkakaupo sa magarang balkonahe ng mansyon tumayo si Diego na may yosi pa sa labi. Seryoso siyang nakatingin sakin at binuga ang usok.

"Tsk," asik nito at umiling.

"Kung natamaan ako ng bala buhay kapa kaya ngayon?" galit ko dito.

Humalakhak siya at nilapitan ako.

"Kung sumampa ka diyan sa pader malamang patay kana.."

"Ano?"

"Subukan mong hawakan , nangunguryente iyan. Pasalamat ka pinigilan kita." swabeng sabi nito.

He's wearing a light gray sando na kita ang loob. Nakita ko ang tattoo niya sa braso at dibdib. Naka boots ito at faded pants.

Nakatingala ako dito habang ako ay dinudungaw niya.

"You can't escape here.." drawled. "You can't escape from me.."

Napakurap kurap ako.

Why I feel strange from this man? He forward kaya napaatras ako. Isang malaking hakbang pa at nahawakan niya ang aking pisngi.

Namamalik-mata ba ako? Namamalik mata nga yata ako dahil nakitaan ko ng paglamlam ng mata at paglambot ng kanyang ekspresyon kasabay ng pagkurot ng puso ko.