ทศกัณฐ์พามะไฟมาที่บริษัทของตนโดยมีสายตาคนทั้งบริษัทจับจ้องมาที่มะไฟ จนทำให้มะไฟไม่เป็นตัวของตัวเอง
"เป็นอะไรทำไมนั่งเกร็งแบบนั้น" ทศกัณฐ์เอ่ยถามเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งตัวเกร็งอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน
"หนูหนาวอะ ใส่กระโปรงนั่งไม่ถนัดด้วย"
"หืมหนาวหรอ เดี๋ยวเบาแอร์ให้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"จะกินอะไรมั้ยจะให้คนเอามาให้"
"อะไรก็ได้ค่ะ"
"อีธานจัดการให้ทีนะ"
"ครับนาย"
ทศกัณฐ์หันไปบอกกับอีธานก่อนที่อีธานจะเปิดประตูเดินออกไปด้านนอก
" พี่ยักษ์ ทำไมคนในบริษัทของพี่ถึงมองแต่หนูคนเดียวเลยอ่ะ เขาไม่เคยเห็นหนูหรอถึงมองอ่ะ"
" ไม่รู้สิ เขาคงเห็นหนูสวยกันละมั้งถึงมองกันขนาดนั้น ทำไมอายหรอที่มากับพี่"
" โหวว.. พี่ยักษ์ใช้สรรพนามอันเดิมดีแล้วพี่อ่ะมันดูเลี่ยนๆยังไงไม่รู้มันไม่เหมาะสมกับหน้าตาและสิ่งที่อยู่บนตัวพี่เลย"
" ทำไม! หน้าฉันมันโหดแล้วไงมันอยู่ในโหมดคิตตี้ไม่ได้หรอ"นึกอยากจะอ่อนโยนก็หวานจน
