หลายวันต่อมา
5.15 pm.
"ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ เมย์ไปไม่นานค่ะเดี๋ยวจะรีบจัดการธุระแล้วจะกลับมาสอนต่อจนจบเทอมแน่นอน"
"ครับ พี่เข้าใจๆ ยังไงเดินทางปลอดภัยนะแล้วก็หวังว่าเจ้าเรนจะเจอโรงเรียนที่ถูกใจสักที"
"ก็หวังว่าจะเจอนะคะ ถ้าช้ากว่านี้เมลจะให้เขาเรียนต่อที่นี่แล้วแหละ"
"ฮ่าๆ ที่นี่พี่ก็ไม่ติดครับยังไงโรงเรียนเราก็กำลังจะขยายขึ้นแล้วนี่ เรื่องนี้ต้องขอบคุณคุณธีร์มากๆเลยนะครับ"
"ไม่ใช่แค่ผมหรอกครับ ถ้าทุกคนไม่ช่วยโรงเรียนก็ไม่พัฒนาเร็วขนาดนี้"
ผมตอบผอ.โรงเรียนของเมลหลังจากที่เรามาลาเขา เพราะพรุ่งนี้ผมจะพาเมลกับลูกเข้าเมืองแล้ว ต้องรีบหาโรงเรียนให้ลูกแล้วน่ะถ้าไม่รีบวางแผนและจัดการตามแผนจะเป็นปัญหาเอา
"งั้นเมย์ไปก่อนนะคะ"
"ครับ"
"สวัสดีครับ"
ผมยกมือไหว้ผอ.โรงเรียนก่อนจะเดินเคียงข้างเมลออกจากโรงเรียนมาขึ้นรถ ก่อนจะหันไปมองน้องด้วยแววตาไม่พอใจนัก
"ทำไมผอ.เขาแทนตัวว่าพี่อ่ะ"
"ห๊ะ อะไร
