(ธีร์)
10.23 am.
"ทะเล!!"
ผมหัวเราะมองเรนที่กำลังถอดรองเท้าวิ่งไปตามหาดทรายด้วยท่าทีกระตือรือร้นขณะที่ผมกับเมลกำลังเดินจับมือกันตามลูก ตอนนี้เราเพิ่งขับรถมาถึงทะเลเพราะเราตัดสินใจที่จะมากันเร็วผมจึงเลือกที่จะมาทะเลใกล้บ้าน และมันดีมากที่ยังมีที่พักติดทะเลเหลืออยู่
"โอ๊ะ!"
"เรน!"
พรึบ
เมลจับมือผมที่กำลังจะวิ่งไปช่วยดึงลูกขึ้นหลังจากเรนล้มลงไปกับทราย ก่อนเราจะยืนนิ่งมองเจ้าตัวเล็กที่กำลังขยับลุกขึ้นยืนด้วยตัวเองพร้อมกับหันมาโบกไม้โบกมือยิ้มให้ผม
"ไม่เป็นไรฮะ!"
"เก่งมากค่ะเรน"
เมลยกนิ้วโป้งให้ลูกผมจึงยกตามบ้างพร้อมกับหันมองเมลที่กำลังเดินตามเรนไปด้วยรอยยิ้มเอ็นดูอยู่
"พี่ไม่ค่อยเห็นเมลโอ๋เรนเลย"
"โอ๋เป็นเรื่องๆไปค่ะ จะไปโอ๋ทุกเรื่องไม่ได้นะ...พี่เองก็ด้วยต้องใจแข็งๆ"
ผมมองเมลที่กำลังเอานิ้วจิ้มลงบนอกจนอดจะยิ้มให้เธอไม่ได้
"จะไปใจแข็งได้ไงแค่เห็นหน้าเมียใจก็อ่อนระทวยแล้ว"
"โอ๊ย"
