17 มีของดีต้องโชว์
1550 Words
“พี่แจนเราต้องไปค้างด้วยเหรอคะ”
ฉันมองดูพี่สาวที่กำลังจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทาง ใบไม่ได้ใหญ่มากอย่างขมักเขม้น
“ก็เผื่อไว้ไงยัยจูน เราต้องดูสถานการณ์ด้วย ”
พี่แจนเก็บข้าวเก็บของอย่างตื่นเต้นดีใจ ฉันนี่เชื่อเขาเลยอะ คนเรียบร้อยๆเวลาได้ชอบใครก็ชอบเอามากๆ มากจนไม่เก็บอาการอะไรซักอย่าง
“งั้นจูนพาพี่แจนไป แล้วตอนเย็นจูนก็กลับมานอนที่ไร่ได้มั้ย”
จูนต่อรองกับพี่สาว เพราะไม่อยากอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นจริงๆ
“ ยัยจูน!! นี่แกเสียสติไปแล้วหรือยังไง แกจะให้พี่อยู่บ้านผู้ชายคนเดียวแบบนั้น แกไม่เป็นห่วงพี่สาวเลยรึไงกัน”
แจนเอ็ดน้องสาวเบาๆ
“ สรุปจูนเลือกอะไรได้บ้างมั้ยคะ ”
จูนกรอกตามองบนโอ้ชีวิตของจูน มันไม่ต่างจากนิยายน้ำเน่าเลยซักนิด
“ไปเก็บเสื้อผ้าเร็ว อย่าพูดมากมันจะสาย”
ในที่สุดตอนนี้เราสองคนก็อยู่บนรถ กำลังเดินทางไปยังอีกอำเภอ เพื่อไปยังบ้านของพี่ลีโอ
‘เฮ้อ!!หายใจไม่ทั่วท้องเลยจูนเอ้ย’
ณ บ้านอินธร
นานพอสมควรกว่ารถจะมาถึงบ้านหลังใหญ่ตั้งตระหง่านโดดเด่นเห็นแต่ไกลอยู่หลังเดียว กลางเนื้อที่หลายร้อยไร่ ไม่ติดกับใครเลยด้วยซ้ำ
“หูย!!ยัยจูนดูบ้านลีโอสิใหญ่มาก”
พี่แจนบอกฉันอย่างอย่างตื่นเต้น มันก็ใหญ่อย่างพี่จูนว่านั่นแหละ ไม่นานรถก็มาถึงประตูทางเข้า และยังมีพนักงานรักษาความปลอดภัยวิ่งเข้ามาหา
“สวัสดีครับไม่ทราบว่ามาหาใคร”
“มาหาคุณลีโอค่ะ”
พี่แจนรีบตอบกลับในทันที
“ได้แจ้งไว้ไหมครับ”
พนักงานยังถามต่อ
“ไม่ได้แจ้งค่ะ พอดีฉันจะมาเซอร์ไพรส์คุณลีโอ ฉันชื่อแจนค่ะเป็นว่าที่คู่หมั้นคุณลีโอ”
พี่แจนแนะนำตัวเองกับรปภ.อย่างชัดเจนไม่ปิดบัง
“รอซักครู่นะครับ”
ใช่ว่าเขาจะเปิดประตูให้เข้าไปเลย แต่เขายังวิ่งกลับไปที่ป้อมทางเข้า แล้วโทรศัพท์ไปที่ไหนซักที่ ถ้าเดาไม่ผิดก็คงโทรเข้าไปในบ้านหลังใหญ่นั่นแหละ
ตึก ตึก ตึก
“เชิญครับ”
ไม่นานเท่าไหร่รปภ.คนเดิมก็วิ่งกลับมาบอก พร้อมเปิดประตูออกกว้างให้รถพวกเราได้เข้าไป
“ขอบคุณนะคะ”
พี่แจนยิ้มกว้างขอบคุณรปภ.แล้วขับรถเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน
ก็เห็นแม่ของพี่ลีโอเดินออกมารอรับ รอบตัวบ้านก็มีชายชุดดำยืนเฝ้าประจำแต่ละจุด รอบตัวบ้านก็ประมาณ5-6คนได้
“คุณแม่สวัสดีค่ะ /คุณป้าสวัสดีค่ะ”
เราสองคนเดินลงจากรถ แล้วรีบทำความเคารพผู้ใหญ่
“สวัสดีลูกหนูแจน หนูจูน เข้าบ้านก่อน”
แม่พี่ลีโอก็ยิ้มแย้มต้อนรับเป็นอย่างดี แล้วพาเราสองคนเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ ภายนอกว่าอลังการแล้ว ภายในสุดจัดยิ่งกว่าอีก เพราะทั้งเฟอร์นิเจอร์ตกแต่ง ล้วนแล้วแต่เป็นสินค้าแบรนด์ดังทั้งนั้น แม้แต่หลอดไฟที่ห้อยระย้าลงมานั่นอีก แน่นอนว่าคงหลักล้าน สมกับเป็นเจ้าของเหมืองแร่ทองคำจริงๆเลย
“เดี๋ยวแม่พาไปหาลีโอที่สระว่ายน้ำเลยแล้วกันนะ ลีโอคงเซอร์ไพรส์มาก”
“ค่ะคุณแม่”
พี่แจนตอบรับอย่างดีใจ แม่ของพี่ลีโอพาเราพวกเราเดินทะลุจากตัวบ้านมาทางด้านหลัง ซึ่งจะเป็นสระว่ายน้ำสวยมาก
“ลีโอดูสิลูกว่าใครมา”
บนโต๊ะข้างสระน้ำพี่ลีโอกำลังนั่งดื่ม แต่ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียวหรอก แต่ข้างกันยังมีคนที่ฉันรู้จักด้วย นั่นก็คือพี่มาร์ติน พี่ลีโอกับพี่มาร์ตินมองมาที่เราสองคน หน้าเขาก็ยังนิ่งเหมือนเดิม
“เชิญนั่งก่อนครับสาวๆ ดื่มอะไรกันครับเดี๋ยวพี่สั่งให้”
เป็นพี่มาร์ตินที่ต้อนรับเป็นอย่างดี เราเดินเข้าไปจนใกล้
“นั่งสิ”
เขาบอกพี่แจนแค่นั้น แต่พี่แจนกลับยิ้มกว้างดีใจ รีบนั่งลงข้างๆพี่ลีโอ
“งั้นลีโอดูแลหนูแจนกับหนูจูนด้วยนะลูก เดี๋ยวแม่จะไปสั่งแม่บ้านทำอาหารก่อน”
“ครับ”
พี่ลีโอตอบรับแค่นั้น แล้วคุณแม่พี่ก็เดินกลับออกไป
“น้องจูนมานั่งข้างพี่ครับ มายังไงกันครับเนี่ยไม่เห็นบอกพวกพี่ล่วงหน้าเลย”
ฉันนั่งลงตามที่พี่มาร์ตินบอก ก็ฝั่งตรงข้ามกับเขานั่นแหละ
“จูนมาเป็นเพื่อนพี่แจนค่ะ”
แล้วตอบคำถามพี่มาร์ติน พร้อมมองดูบรรยากาศรอบๆ ไม่ได้มองหน้าเจ้าของบ้าน
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณแจน ผมมาร์ตินครับเป็นเพื่อนลีโอ”
และมาร์ตินก็ไม่ลืมที่จะทักทาย ว่าที่คู่หมั้นของเพื่อนรัก
“ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะคุณมาร์ติน”
สองคนทักทายกันตามมารยาท
“ดื่มเหล้าไหมครับรึเอาไวน์”
“เราเอาไวน์ก็ได้ค่ะ ”
ถ้าอยู่ที่บ้านจูนจะไม่ดื่มหนักมาก เพราะจะโดนพ่อกับแม่บ่นบ่อยๆ
“ได้เลยครับแต่ดื่มเบาๆพอนะ บอกไว้ก่อนว่าไวน์นี้แรงใช้ได้เลย”
พี่มาร์ตินจัดแจงเทไวน์ให้เราสองคน
“ขอบคุณนะคะพี่มาร์ติน ”
“บ้านนายใหญ่ดีเนาะคงแพงหน้าดู”
แจนเริ่มชวนคุย
“อืม คุณปู่สร้างหนะ”
ลีโอตอบแจนไปตามมารยาท
“ถ้าแจนขับรถกลับไม่ไหว ขอนอนค้างที่นี่ได้ป่ะ”
แจนใจกล้ามาก ขัดกับบุคลิกเรียบร้อยของเธอเป็นที่สุด
“ ตามใจสิ”
ลีโอก็ยังคงความเรียบนิ่งไว้เหมือนเดิม เอาแต่ชำเรืองมองมาที่จูนเป็นระยะ
“ขอบใจนะ ”
แจนได้แต่ยิ้มแล้วยิ้มอีกแก้มแทบแตก
“มาเรามาชนกันหน่อย ฉลองที่ลีโอกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา”
มาร์ตินชูแก้วขึ้น แล้วเลิกคิ้วกวนๆให้ลีโอ รู้ว่าเพื่อนไม่ได้อยากแต่ง แต่คนชอบแกล้งอะเนาะ
เคร้ง!!
ทุกคนชนแก้วและดื่มกันไป ก็ตึงกันพอสมควร
“น้องจูนเล่นน้ำไหมครับ เล่นได้นะชุดว่ายน้ำเดี๋ยวพี่ให้แม่บ้านเตรียมให้”
หืม อะไรจะเพรียบพร้อมขนาดนั้น
“มีด้วยเหรอคะ ”
จูนถามย้ำกับมาร์ตินอีกครั้ง
“มีค่ะพี่จูนของลีอาร์เอง ซื้อมาแล้วพี่ลีโอไม่ให้ใส่ค่ะ พี่มะลิไปเอาชุดว่ายน้ำของหนูมาให้พี่จูนกับพี่แจนเลือกหน่อยค่ะ”
ลีอาร์เดินมาพอดี เลยบอกให้แม่บ้านไปเอาชุดว่ายน้ำมาให้จูนกับแจนลอง
“สวัสดีค่ะพี่แจนพี่จูน”
บอกแม่บ้านเสร็จสาวน้อยลีอาห์ก็ไม่ลืมที่จะทักทายจูนกับแจน
“จ้าน้องลีอาห์/หวัดดีจ๊ะ”
จูนกับแจนก็ทักทายตอบ
“พี่ลีโอ..”
ลีอาห์เรียกพี่ชายเสียงอ้อน พร้อมเดินไปกอดแขนพี่ชาย
“อะไร”
ลีโอเหมือนรู้ว่าน้องสาวกำลังอ้อนอยากได้อะไร
“หนูขอดื่มกับพี่ๆได้มั้ยคะ”
ลีอาร์อ้อนพี่ชาย พร้อมทำตาปริบๆ เพื่อรอเสียงอนุญาต
“เฮ้อ!!ยังเด็กอยู่”
ลีโอถอนหายใจ ยังไม่อยากให้น้องดื่มซักเท่าไหร่
“หนูเป็นน้องพี่จูนปีเดียวเองอ่า ”
ลีอาห์หน้างอ อ้อนพี่ชายอยากดื่มบ้าง
“ลีโอให้น้องดื่มเถอะ น้องโตแล้วนะต่อไปก็ต้องมีสังคม”
แจนช่วยพูด
“แล้วห้ามไปแอบดื่มนะ”
นี่คือคำอนุญาตทางอ้อมจากพี่ชาย
“ค่า!!ขอบคุณนะคะพี่ชายสุดหล่อ”
ฟ้อด ฟ้อด
ลีอาห์หอมแก้มพี่ชายอย่างดีใจ สาวๆดื่มกันได้ซักพักแม่บ้านก็เอาชุดว่ายน้ำมาให้เลือก
“ไปเปลี่ยนในห้องตรงนั้นกันค่ะ”
ลีอาห์พาพี่ทั้งสองไปเปลี่ยนชุดในห้องสำหรับเปลี่ยนชุด ที่อยู่ข้างสระน้ำนั่นแหละ
“กรี๊ด!!ยัยจูนทำไมมันล้นไปหมดทั้งข้างล่างข้างบนแบบนี้ละ”
แจนรีบทักน้องสาวทำไมบึ้มแบบนี้
“อุ้ยจริงค่ะ หนูอายตายเลยค่ะแบบนี้”
ทั้งลีอาห์และก็แจนต่างทักกันใหญ่ แล้วเธอจะกล้าออกไปว่ายน้ำมั้ยละเนี่ย จูนมองตัวเองในกระจกอยู่นาน อกก็ล้นออกมาจนขาวโพลน ไหนจะข้างล่างอีก อูมสู้ทูพีชสีแดงเพลิงเข้าไปอีก
“ไปค่ะพี่จูนมีของดีก็ต้องโชว์ คิกๆ”
ลีอาห์จับมือจูนให้เดินออกมาจากห้องแต่งตัว
ทำให้สองหนุ่มที่นั่งดื่มกันอยู่ริมสระถึงกับมองอย่างไม่วางตา
“อู้!!เชี้ยลีโอน้องจูนแม่ง”
มาร์ตินถึงกับโพล่งขึ้นมาอย่างดัง เมื่อมองเห็นหุ่นน่าเซี่ยของน้องรหัสเพื่อน ลีโอมองหน้าจูนอย่างไม่พอใจ ไม่สนใจว่าที่คู่หมั้นที่กำลังเดินตามมาติดๆด้วยซ้ำ
“พี่มาร์ตินอย่ามองพี่จูนขนาดนั้นสิคะ คิคิ”
ลีอาร์แกล้งแซวมาร์ตินก่อนดึงจูนลงน้ำไป
ตู้ม!!!
สองสาวกระโดดลงน้ำจนน้ำกระจาย ต่างจากแจนที่เดินมาช้าๆยังไม่ลงน้ำตามสองคนไป
- Writer
